Σήμερα όταν ομιλούμε για την μουσική και τα τραγούδια της Σαμαρίνας ο νους όλων μας πάει στα χάλκινα πνευστά και σε συγκεκριμένους πεντάσημους ή συγκαθιστούς χορούς.

Την 21ην Ιουνίου 1943 και περί ώραν 10ην πρωινήν, μία γερμανική φάλαγγα από 100 αυτοκίνητα κινείται από Κοζάνην προς Ελασσόνα.

Ο τίτλος της εργασίας του Αντώνη Βασιλείου με το «Τοπωνυμικό της Βλαχόφωνης περιοχής της Ακαρνανίας» στάθηκε για μένα αφορμή να ξυπνήσουν μνήμες από το παρελθόν μου.

«Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος». Ζωή που δεν τη διακόπτουν χαρές και γιορτές γίνεται ένα μακρύς, ατέλειωτος δρόμος, όπου  o οδοιπόρος δεν βρίσκει πουθενά ένα χάνι, ένα πανδοχείο να ξεκουράσει το κορμί του και να απολαύσει δυο μπουκιές ψωμί ή ν’ ανταλλάξει λίγες κουβέντες με έναν συνοδοιπόρο και συνάνθρωπο.