Ο πολιτισμός των Αρμάνων Βλάχων, ο τόσο πλούσιος, γεννήθηκε κάτω από καλό αστέρι, όπως γράφει ένας από τους συστηματικότερους μελετητές του, ο Τάκης Παπαχατζής (Tache Papahagi).
Η εργασία αυτή αποσκοπεί στην περιγραφή του γαμήλιου χορευτικού εθιμοτυπικού των Βλάχων της Πεύκης Τρικάλων κατά τη χρονική περίοδο 1935-1975.
Ο σεβαστός μας συμπατριώτης Απόστολος Μαυρομμάτης (Τάμος), ξεδιπλώνοντας παλιές αναμνήσεις του, μας έδωσε το έναυσμα για μια αναδρομή σε περασμένες εποχές όπου επικρατούσαν άλλες συνήθειες και συνθήκες.
Στις 8 Ιουνίου του 1228 ένας «προνοιάριος»1 κάποιου χωριού, που βρισκόταν στα όρια της μεγάλης τότε μητρόπολης Ναυπάκτου, προσήλθε στον μητροπολίτη Ιωάννη Απόκαυκο2 , για να του εξομολογηθεί τα συμβάντα που τον οδήγησαν στο φόνο ενός ανθρώπου και να ζητήσει έλεος για το μεγαλύτερο αμάρτημα έν τω κόσμω.
Η οικογένεια Μπούμπα καταγόταν από το Μέτσοβο, είχε δε έδρα και ορμητήριο προς τις διάφορες εστίες του ελληνισμού -με επίκεντρο αυτές της Ρωσίας- τα Ιωάννινα.
Ξακουστοί οι Ηπειρώτες μουσικοί και ειδικά οι δεξιοτέχνες στο κλαρίνο, όπως οι Χαρισιάδης, Τάσος Χαλκιάς Πέτρος Λούκας-Χαλκιάς, Γρηγόρης και Σταύρος Καψάλης, Φιλιππίδης, Σαρέας κ.ά..
