Το ντοκουμέντο χαρακτηρίζεται ως «ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ» έχει ημερομηνία 17 Σεπτεμβρίου 1958 (η ΕΔΑ ήταν ήδη αξιωματική αντιπολίτευση…) έχει την υπογραφή του Υπουργού Βορείου Ελλάδος Αύγουστου Θεολογίτη και απευθύνεται προς «Το επί των Εξωτερικών Β’ Υπουργείον Α’ Πολιτικήν Δ/νσιν»

Το θέμα της παρούσας εργασίας αναφέρεται στην μουσικοχορευτική παράδοση των βλάχων του Νέου Πετριτσίου, στα εθνογραφικά στοιχεία των χορών, αλλά και στις αλλαγές που δημιουργήθηκαν με το πέρασμα του χρόνου.

Παρόλο που ο γάμος αποτέλεσε ένα από τα βασικότερα θέματα της ελληνικής Λαογραφίας και οι συλλογές δημοτικών τραγουδούν βρίθουν από γαμήλια τραγούδια, πολύ λίγα έχουν γίνει για μια σε βάθος μελέτη αυτού του κύκλου των τραγουδούν από εθιμική αλλά κυρίως από μουσικολογική άποψη ^[1] .

Το παραδοσιακό πανηγύρι του Συρράκου είναι μια κοινωνική – τελετουργική πρακτική και ένα μουσικοχορευτικό δρώμενο που αναγνωρίζεται από όλους εμάς τους Συρρακιώτες ως σημαντικό στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.