Στην εργασία αυτή επιχειρούμε να μελετήσουμε την κοινωνική και ιδεολογική λειτουργία της ελληνικής γλώσσας στα Βαλκάνια σε σχέση με ορισμένα από τα εθνικά κινήματα σε αυτή τη γεωγραφική έκταση από το δεύτερο μισό του 18ου ως τα μέσα περίπου του 19ου αιώνα.

Αντικείμενο του κείμενου αυτού αποτελούν οι Γαρδικιώτες Βλάχοι των Τρικάλων. Ο όρος «Γαρδικιώτες» προέρχεται από το όνομα του χωριού καταγωγής της ομάδας, το ορεινό Γαρδίκι του Άνω Ασπροποτάμου (Κεντρική Πίνδος/Αθαμανικά Όρη).

Είναι μια ιστορία που αρχίζει με μια συνταρακτική απαγωγή, προ εκατόν ετών στα βουνά της Πίνδου - το Μέτσοβον - και που τελειώνει ύστερα από πολλά χρόνια σε μία εθνική προσφορά μακριά, στο Παπαζλή της Μικράς Ασίας.

Οι Καλαρρύτες είναι ορεινός οικισμός που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της γεωτεκτονικής ζώνης της οροσειράς της Πίνδου του Νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού, 56 χλμ. ΝΑ των Ιωαννίνων.