Όταν την αποφράδα εκείνη ημέρα της 2ας Σεπτεμβρίου του έτους 1769 άρχισε η τραγική έξοδος των κατοίκων της Μοσχοπόλεως, τότε οι περισσότεροι από αυτούς εγκαταλείποντας για πάντα τις πατρογονικές τους εστίες διεσκορπίσθησαν, ως γνωστόν, σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου, κυρίως στη (Δυτική) Μακεδονία, αλλά και του εξωελλαδικού αναζητώντας εκεί καταφύγιο. 

Εν τω υπ' αρ. 1493 κώδικι της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών, φ.155β-159α, περιλαμβάνεται «βιβλίον παραδοθέν εκ τε Τούρκων και βαρβάρων, προδηλωτικόν των εσομένων <εκ των> εν τω ωμοπλάτη φαινομένων τεκμηρίων»...

Η Κενταύρεια η Βλαχόρειος (Κενταύρια των ορέων των βλάχων / centaurea vlachorum) είναι μια άγρια ορχιδέα που ταξινομήθηκε πρώτη φορά το 1981 από ένα δείγμα που συλλέχθηκε στις 23 Ιουλίου 1976 στη Μηλιά (Σαλατούρα), δώδεκα χιλιόμετρα βόρεια του Μετσόβου στην Βόρεια Πίνδο στα 1870 μέτρα. Ένα δεύτερο δείγμα συλλέχθηκε στη κορυφή Αυτιά, 15 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μετσόβου ενώ άλλα δείγματα έχουν βρεθεί και στην Αλβανία.
Η Κενταύρεια αυτή, που ονομάστηκε vlachorum προς τιμή των βλάχων που μένουν στα γύρω χωριά, είναι ένα πολύ ξεχωριστό είδος χωρίς στενούς συγγενείς, εύκολα αναγνωρίσιμο χάρις το σχήμα των φύλων του και το μοβ χρώμα των άνθεων του. Είναι πολυετές φυτό με μικρό ριζικό σύστημα, χνουδωτά φύλα και στις δύο πλευρές με 2-3 ανθοφόρους μίσχους μήκους 15-35 cm. Φύεται σε πετρώδεις πλαγιές με σερπεντινικά εδάφη, ξέφωτα δασών και υποαλπικά λιβάδια σε υψόμετρο 1350 - 2150 μέτρων ενώ ανθοφορεί από Ιούλιο έως Αύγουστο.

Οι Αρβανιτόβλαχοι, Ρεμένοι ή Ριμένοι, αποτελούν την πολυπληθέστερη υποομάδα των Bλάχων. Μια ομάδα η οποία εξ αιτίας του απομονωμένου και περιπλανώμενου τρόπου ζωής δεν μελετήθηκε όσο οι υπόλοιπες βλάχικες ομάδες.