Στο βιβλίο του, Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των έξωθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της Επαναστάσεως, ο Φώτης Χρυσανθόπουλος παραθέτει και ονόματα «βλαχοποιμένων» αγωνιστών.
Δεν είναι βέβαιο αν είχαν όντως βλάχικη καταγωγή ή αν απλά όλοι οι ποιμένες των περιοχών αυτών καλούνταν «βλαχοποιμένες», ωστόσο παραθέτουμε το κείμενο μήπως μπορούν να εξαχθούν ορισμένα συμπεράσματα από τα επίθετα τους:
Οι βλαχοποιμένες, οι λεγόμενοι και σκηνίται, Ρουμελιώται, οι οποίοι εγεννήθησαν εις την Πελοπόννησον έζων κατά γενεάς, και ευρέθησαν εκεί εις την επανάστασιν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΟΥΤΟΣ
Ο βλαχοποιμήν ούτος, ο οποίος εσχάτως εκατοίκησεν εις τα Βύλλια των Δερβενοχωρίων, υπηρέτησε στρατιωτικώς υπό τον Θ. Κολοκοτρώνην κατά την εισβολήν του Δράμαλη, έχων περί τους δέκα πέντε στρατιώτας. Όσοι δε εξ αυτών έφερον τα πρόβατά των πλησίον του πολέμου και εις τας πολιορκίας εχρησίμευσαν και αυτοί ως και οι Πελοποννήσιοι.
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
Ούτος εξεκαλοκαίριαζεν εις το βουνόν του Σαϊτά, παρηκολούθει τον στρατηγόν Θ. Κολοκοτρώνην έχων στρατιώτας υπέρ τους είκοσι πέντε.
Οι κατοικούντες εις τα βουνά του Αγίου Πέτρου, Λεονταρίου και Καλαβρύτων, ως και οι ευρεθέντες εις το βουνόν της Κανδήλας κατά την εισβολήν του Δράμαλη, όλοι συνέδραμον τον αγώνα στρατιωτικώς, και προσέτι συνεισέφερον και τα πρόβατά των προς τροφήν των στρατιωτών καθώς και οι λοιποί Πελοποννήσιοι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ.
Η γενεά του είχεν είκοσι στρατιώτας· εξεχείμαζον εις Γαστούνην, εξεκαλοκαίριαζον εις τον Ξερόκαμπον των Καλαβρύτων.
Κώστας Λάβδας και Γεώργ. Λάβδας. Και αυτοί ωσαύτως υπηρέτησαν.
Η γενεά των Κουτουλαίων, Μήτρος, Δήμος και Κωνσταντής. Αυτοί είχον υπέρ τους δεκαπέντε στρατιώτας.
Ο Κώστας Τσόλης, ή Ράπτης, Χρήστος και Κώστας Καλπαίνης και ο Δημήτρης Σαρανταυγάς. Η οικογένεια αύτη είχεν υπέρ τους δέκα πέντε στρατιώτας, και υπήγοντο υπό την καπετανίαν του Μακρυγιάνη εις του Σαϊτά.
Εις της Κανδήλας το βουνόν ήτον η γενεά των Παπουτσίδων, της οποίας αρχηγός ήτον ο Βασίλειος Παπουτσής, έχων από την γενεάν του δέκα στρατιώτας.
Εις το βουνόν του Γκιόζα, η γενεά των Καλυβαίων και των Φραγκογιανναίων είχον καπετάνιον τον Κωνσταντούλαν Φραγκογιάννην, έχοντα υπέρ τους δέκα πέντε στρατιώτας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΚΟΡΔΥΛΑΙΟΙ.
Ήσαν επάνω εις το βουνόν της Ζήριας, και είχον υπέρ τους δέκα πέντε στρατιώτας.
Η γενεά των Χαναίων, και αυτή ήτον εις την Ζήριαν, έχουσα επίσης δέκα πέντε στρατιώτας και καπετάνιον τον Θανάσην Χανιάν.
Εκ του Μιστρά ήτον ο Θανάσης Λύγκας έχων είκοσι στρατιώτας.
Ο Ρεώργιος Κοτσαλής, ο Ραφτομήτρος και ο Χρήστος Καψής, ούτοι πρώτα εξεκαλοκαίριαζαν εις τον Ξερόκαμπον των Καλαβρύτων, και τώρα εις την Τρικοκιά πλησίον της Αγίας Λαύρας της αυτής επαρχίας. Εβοήθησαν στρατιωτικώς την πατρίδα εις τον πόλεμον ακολουθούντες τους Πετιμεζαίους. Τα δε πρόβατά των τα εμέσασαν οι στρατιώται, τα οποία όμως αυθορμήτως έδωκαν.
Κατά την αρχήν της επαναστάσεως είχον έμβει εις την Πελοπόννησον από την Ρούμελην και άλλοι βλαχοποιμένες, και μάλιστα κατά την εποχήν του Δράμαλη εμβήκαν οι Μαμαλαίοι με πολλάς χιλιάδας πρόβατα, υπηρέτησαν και αυτοί στρατιωτικώς, και συνεισέφερον κατά την αναλογίαν των και πολλά προβατα προς τροφήν των στρατιωτών.
