Το πλέον συναρπαστικό επεισόδιο του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41 υπήρξε η μάχη της Πίνδου, όταν σημειώθηκε εισβολή της εκλεκτότερης, 3ης ιταλικής Μεραρχίας Αλπινιστών 'Τζούλια', μιας «αντρίκειας Μεραρχίας» κατά τη ρήση του Μουσολίνι, βαθιά στο έδαφός μας, στις δυσπρόσιτες και πανύψηλες βουνοκορφές της πολυπτυχωμένης Πίνδου μας.
Ασχολούμενοι με το πρόβλημα της καταγωγής των Βλάχων από τα νεανικά μας χρόνια καθό και προερχόμενοι από το σκέλος τούτο του Ελληνισμού, πρωτογράψαμε κατά το 1939 σειρά από τέσσερα άρθρα με τον τίτλο «Οι Κουτσόβλαχοι είναι τα ύστατα και μόνα γνήσια λείψανα του Μακεδονικού έθνους», σαν απάντηση στην υπό τον τοιούτο «Τι είναι οι Κουτσόβλαχοι» μελέτη του ακαδημαϊκού Α. Κεραμόπουλου, η όποια πρωτοδημισιεύθηκε από την εφημερίδα των Αθηνών Καθημερινή (φύλλα 29, 31| 219-38 και 1, 4, 5| 1-1939).
Στη συλλογική ιστορική μνήμη τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι συνδεδεμένα με την συστηματική εξόντωση, βασανισμούς και κακουχίες εκατομμυρίων αθώων θυμάτων της πιο απάνθρωπης ιδεολογίας.
Τα βλαχοχώρια της επαρχίας Αλμωπίας ή Καρατζόβας αποτελούν τμήμα μιας ευρύτερης περιοχής που περικλείεται από τα βόρεια από τον ορεινό όγκο του Βόρρα με τα τρία επιμέρους βουνά, το Καϊμακτσαλάν, τη Τζενα και το Πάικο και κατανέμονται σε δυο ομάδες, την ανατολική και την δυτική.
Η παρούσα έρευνα πραγματεύεται το ξεχειμώνιασμα των Βλάχων του Μετσόβου.
1. Η προβληματική
Ο χορός έχει μελετηθεί κυρίως από άποψη λαογραφική αποκομμένος από το κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο, όπου εντάσσεται και λειτουργεί. [2]
