Μάρτης, οι Βλάχοι γυρίζουν στα βουνά τους. Η Παραμυθιά και τα χωριά της όπως έχουμε γράψει παλιά είναι χώρος υποδοχής των βλάχων.
Ήθη και έθιμα
Σήμερα Κυριακή της Τυρινής και μένα ο νους τρέχει πίσω στο χρόνο, στις αποκριές των παιδικών μου χρόνων, εκεί στο χωριό μου, το Άνω Χριστός του νομού Σερρών, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 50.
Δύο φίλες από την ίδια γειτονιά του Μετσόβου, η κυρία Όπω κι η κυρία Κασσιανή, ετοιμάζουν την παραδοσιακή κρεατόπιτα που έφτιαχναν αντί για βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά, και θυμούνται στιγμές από τη ζωή τους και τη ζωή των γυναικών στο χωριό.
Τα κάλαντα στο Μέτσοβο τα παλαιότερα χρόνια τα έλεγαν την προπαραμονή Χριστουγέννων μετά τις 12 την νύχτα κι οι πόρτες των σπιτιών ήταν κλειστές. Όταν ακούγεται το «Άνιη μούλτς» (Χρόνια Πολλά!), τότε ανοίγει την πόρτα ο νοικοκύρης.