Η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρατεταμένη οικονομική κρίση σε όλη τη διάρκεια του 18ου αιώνα και μαζί της ο ενιαίος οικονομικός βαλκανικός χώρος που είχε δημιουργήσει η οθωμανική κατάκτηση. Η ηγεσία των Οθωμανών συνέχιζε να κυβερνά με τον παραδοσιακό τρόπο, ενώ η τεράστια Αυτοκρατορία είχε ανάγκη νέων προσανατολισμών και ριζικών μεταρρυθμίσεων. Η αδυναμία προσαρμογής στις ανάγκες της εποχής ήταν ορατή σε όλους τους τομείς της κοινωνικής οργάνωσης, με αποτέλεσμα η Υψηλή Πύλη να γίνεται ευπρόσβλητη, κυρίως, από τη Ρωσία και την Αυστρία. Στο πλαίσιο αυτό, κυρίως, δόθηκε η ευκαιρία στους εμπόρους της Βαλκανικής να διασπαρθούν εκτός των ορίων της οθωμανικής επικράτειας και να συσσωρεύσουν κεφάλαια μέσω του εμπορίου.
Σε αντίθεση με την Υψηλή Πύλη, η όμορη Αυτοκρατορία των Αψβούργων παραχώρησε προνόμια στους ορθόδοξους Έλληνες, Βλάχους, Αλβανούς και Σέρβους εμπόρους από τον 18ο αιώνα, με στόχο την ενίσχυση των εξαγωγών, ακολουθώντας εμποροκρατική πολιτική. Τα πρώτα καθοριστικά βήματα της νέας μορφής οργάνωσης του εμπορίου και της προώθησης των νέων προϊόντων της Δύσης έγιναν βόρεια του Δούναβη μέχρι την Τεργέστη και τη Βενετία από τους εμπόρους των Βαλκανίων, που πρώτοι αντελήφθησαν το νέο προσανατολισμό της κοινωνίας και διδάχθηκαν από τις ανάγκες της. Υπό μία έννοια ο κατακτητής ορθόδοξος βαλκάνιος έμπορος αποτέλεσε την απάντηση της εποχής στον Οθωμανό κατακτητή του παρελθόντος και προσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό τις μελλοντικές εξελίξεις στην βαλκανική χερσόνησο. Καθοριστική συνεισφορά στην ανάπτυξη του εμπορίου προς την Αυστρία, όπως και των εισαγωγών προς τις περιοχές της Πύλης, είχαν οι ελληνόφωνοι και οι βλαχόφωνοι έμποροι της Ηπείρου, Μακεδονίας, Θεσσαλίας, κ.ά, που κυριάρχησαν εμπορικά στις παραπάνω περιοχές. Διαβάστε online ή κατεβάστε
Φλώρος Φ. Κωνσταντίνου, Θεσσαλονίκη 2013
Στην παρούσα συλλογή μας θα ασχοληθούμε με δύο κυρίως θέματα, την Ιστορία και τις συνήθειες του γάμου στο χωριό Βαθύπεδο Ιωαννίνων. Τις πληροφορίες για τον καταρτισμό της εν λόγω εργασίας τις λάβαμε απο τους κάτωθι μόνιμους κατοίκους του χωριού, μεγάλης ηλικίας και με βαθύτατη πείρα και γνώση των ηθών και εθίμων και της εξέλιξης αυτών όπως και της ιστορίας της γενέτειρας τους: 
Μέχρι σήμερα το ρήμα της Αρωμουνικής (=Κουτσοβλαχικής) εξεταζόταν από κοινού με τα λοιπά συστήματα της γλώσσας(=μέρη του λόγου) σε μελέτες πού αφορούσαν την λατινογενή αυτή γλώσσα. Με την παρούσα μελέτη αποσκοπούμε σε μια συστηματική κι όσο γίνεται εξαντλητική ανάλυση του ρήματος της Αρωμουνικής. Ουσιαστικό μας εφόδιο στάθηκε η μητροδίδακτη γνώση της Αρωμουνικής, σημαντική όμως υπήρξε και ή συμβολή του υλικού πού συγκεντρώσαμε στα διάφορα βλαχοχώρια. Το υλικό αυτό μας βοήθησε στην επαλήθευση γλωσσικών πληροφοριών που αντλήσαμε από την υπάρχουσα βιβλιογραφία, καθώς και στην επισήμανση νέων στοιχείων για το ρήμα της Αρωμουνικής, πού δεν είχε ανακαλύψει ή έρευνα.
Η διδακτορική διατριβή "Η Πατριαρχική Εξαρχία Μετσόβου (1659-1929) Η θρησκευτική, εθνική και κοινωνική της προσφορά" του Μιχαήλ Γ. Τρίτου, εξετάζει τον ιστορικό θεσμό της πατριαρχικής εξαρχίας Μετσόβου, η οποία ιδρύθηκε το 1659 με πατριαρχικό σιγίλλιο του πατριάρχου Παρθενίου του Δ' και καταργήθηκε το 1924 με την προαγωγή της σε προσωρινή μητρόπολη. Τα κύρια συμπεράσματα της πραγματείας είναι: στο διάστημα των 265 χρόνων ζωής και δράσης της η πατριαρχική εξαρχία Μετσόβου επετέλεσε ένα έργο θρησκευτικό, εθνικό και κοινωνικό. (1) Θρησκευτικό: H Πατριαρχική Eξαρχία Μετσόβου υπήρξε η ανωτάτη εκκλησιαστική και πνευματική αρχή της περιοχής. (2) Εθνικό: το εθνικό της έργο εντοπίζεται σε δυο σημεία: α) στη λειτουργία σχολείων και β) στην αναχαίτιση της ρουμανικής προπαγάνδας. Η διάσωση και η καλλιέργεια της ελληνικής παιδείας ήταν πρωταρχικό μέλημα της εξαρχίας Μετσόβου. Ο δεσμός της εξαρχίας με την παιδεία ήταν άμεσος στην ακριτική αυτή γωνιά της μεσημβρινής Πίνδου. H Πατριαρχική Εξαρχία Μετσόβου αντιμετώπισε αποτελεσματικά τη ρουμανική προπαγάνδα, η οποία διεκδικούσε το βλαχοφωνο στοιχείο που κατοικούσε σ' αυτή την περιοχή. (3) Κοινωνικό: ο εκάστοτε πατριαρχικός Έξαρχος Μετσόβου προήδρευσε των εκκλησιαστικών δικαστηρίων, ιερού και μεικτού, της Εξαρχίας. Μετείχε του επαρχιακού συμβουλίου της υποδιοικήσεως Μετσόβου. ρύθμιζε θέματα ληξιαρχικά, διαθηκών, προικώων διαφορών, υιοθεσίας, μνηστειών, γάμων, διαζυγίων, κληροδοτημάτων κ.α. Γενικά ο θεσμός της Πατριαρχικής Eξαρχίας Μετσόβου απέβει σωτήριος για τη γεωγραφικά απομονωμένη και εθνικά ευαίσθητη περιοχή του Μετσόβου.