Γεωργάκης Ολύμπιος (1772-1821)
Μία θυσία στιγμιαία ή διαχρονική; Ένα νόημα με ημερομηνία λήξης ή αέναο;
Μία θυσία στιγμιαία ή διαχρονική; Ένα νόημα με ημερομηνία λήξης ή αέναο;
Όταν μου προτάθηκε προ ημερών από τον αξιότιμο Δήμαρχο Λιβαδίου κύριο Γαλάνη, να είμαι εγώ ο κεντρικός ομιλητής της φετινής εκδήλωσης στη μνήμη του Γεωργάκη Ολυμπίου, 186 χρόνια από την θυσία του στη Μονή του Σέκου, η πρώτη μου παρόρμηση ήταν να αρνηθώ, σκεπτόμενος ότι δεν είμαι ειδικός επί του θέματος επιστήμων, φιλόλογος ή ιστορικός.
Αμέσως μετά όμως, σκέφθηκα ότι η μορφή και η θυσία του Ήρωα ανήκει σε όλους μας, ανεξαρτήτως επι-στημονικής εξειδίκευσης, επαγγελματικής κατάρτισης, κοινωνικής προέλευσης, χωρικής καταγωγής, μορφωτικού επιπέδου ή όποιας κοινωνικής τάξης, πληθυσμιακής κατηγορίας και ταξινόμησης.
Αμέσως μετά όμως, σκέφθηκα ότι η μορφή και η θυσία του Ήρωα ανήκει σε όλους μας, ανεξαρτήτως επι-στημονικής εξειδίκευσης, επαγγελματικής κατάρτισης, κοινωνικής προέλευσης, χωρικής καταγωγής, μορφωτικού επιπέδου ή όποιας κοινωνικής τάξης, πληθυσμιακής κατηγορίας και ταξινόμησης.
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά για το 2007 με υγεία και δημιουργία. 