Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι ένα κορυφαίο έργο της πρώιμης νεοελληνικής λογοτεχνίας, το έμμετρο ρομάντσο Ερωτόκριτος, που γράφτηκε από τον Κρητικό ποιητή Βιτσέντζο Κορνάρο, γύρω στα 1600 ή ίσως λίγο αργότερα, όταν η Κρήτη βρισκόταν ακόμα υπό βενετική κυριαρχία.