Οι Αρμάνοι στο Βασιλικόν Γένος μας και στον Ιερό Αγώνα του 1821

Τα χορευτικά του συλλόγου Μεγαλολιβαδιωτών Πάικου στο Βελλίδειο, 2017Εμείς οι Αρμάνοι είμαστε πια οι τελευταίοι Έλληνες που λατινοφώνησαν προφορικά. Επί δεκαεπτά αιώνες έως και τον Μακεδονικό Αγώνα υπηρετήσαμε το Γένος με τα άρματα στο χέρι μεταξύ άλλων.

Η προσφορά των Βλαχοφώνων Ελλήνων στην αναβίωση, χρηματοδότηση και θέσπιση των Ολυμπιακών Αγώνων στο νεοελληνικό κράτος

zapeio olimpiasΧαρακτικό, στο οποίο απεικονίζονται το Ζάππειο Μέγαρο και το συγκεντρωμένο πλήθος την ημέρα των εγκαινίων, που έγιναν με κάθε επισημότητα και με την παρουσία του Κ. Ζάππα.Περίληψη
Μετά την αναγέννηση, αρκετοί φωτισμένοι άνθρωποι- κυρίως στη Δύση- όλο και πιο συχνά μετέφραζαν τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Έτσι οι άνθρωποι άρχισαν να έρχονται σε επαφή με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, κύρια συστατικά του οποίου ήταν ο αθλητισμός και οι αθλητικοί αγώνες. Η κορωνίδα των αγώνων αυτών ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες (Ο.Α.), για τους οποίους όλο και πιο συχνά γίνονταν λόγος για αναβίωση.

Η προσφορά του Κοκκινοπλού στο Μακεδονικό Αγώνα

Φωτογραφία του Frédéric Boissonnas από τον Κοκκινοπλό (έτος 1913)Ο Κοκκινοπλός, ένα απομονωμένο βλαχοχώρι με μακραίωνη ιστορία είναι κτισμένος σε μια από τις επίκαιρες διαβάσεις του Ολύμπου, που συνδέουν τη Θεσσαλία με τη Μακεδονία. Λόγω της θέσης του (υψόμετρο 1250 μ.), αλλά και της ιδιοσυγκρασίας των κατοίκων έμενε ελεύθερος και σχεδόν ανεπηρέαστος από την άμεση τουρκική παρουσία των πέντε αιώνων.

Συγκρότηση ταυτοτήτων την εποχή του εθνικισμού: Η περίπτωση των Βλάχων της Πελαγονίας

Περιοδικό LUMINA, Οκτώβριος 19051. Έθνος και Εθνικισμός: Συλλογική ταυτότητα και Ιδεολογία. Γενικό θεωρητικό πλαίσιο
Ο εθνικισμός περιγράφεται ως η παθολογία της σύγχρονης ιστορίας και αναζητούνται οι λόγοι για τους οποίους έννοιες όπως ‘εθνότητα’ και ‘εθνικότητα’ έχουν αποκτήσει ιστορική υπόσταση, μετασχηματίστηκαν μέσα στο χρόνο και κατέχουν προφανή «συναισθηματική νομιμότητα».1 Κατά τον Anderson, αν και οι έννοιες του ‘έθνους’, της ‘εθνότητας’ και της ‘εθνικότητας’ είναι δύσκολο να οριστούν, βρίσκονται στο κέντρο της πολιτικής ζωής της εποχής μας. Ο εθνικισμός έγινε υποκατάστατο της κοινωνικής συνοχής, αντικατέστησε άλλες συνεκτικές παραδόσεις (εκκλησία, βασιλική οικογένεια κλπ) και ως κοινωνική πια συνταγή ορίζει πως η ανθρωπότητα πρέπει να οργανωθεί σε ένα κόσμο εθνικών κρατών.2 Την δημιουργία εθνών – κρατών και τη λογική της αφομοίωσης που την συνόδευσε διαδέχθηκε έντονος προβληματισμός σχετικά με τα εθνοτικά και φυλετικά αισθήματα που το κράτος φαινόταν να αγνοεί και που, όπως αναφέρει ο Cohen, συχνά δεν χρειάζονταν άλλη αιτιολόγηση πέρα από το κοινό «αίμα» και εκφράζονταν με όρους όπως «οι δικοί μας άνθρωποι» έναντι «αυτών».3

Αναζήτηση