Το δεύτερο ήμισυ του 190υ αιώνα εννέα στους δέκα ναυτικούς πράκτορες στο λιμάνι της Πρέβεζας ήταν από το Συρράκο. Το γεγονός αυτό δεν ήταν μεμονωμένο, ο δυναμισμός, το επιχειρηματικό πνεύμα και η διάθεση νεωτερισμού που διέκρινε το Συρρακιώτικο στοιχείο, το οδήγησαν να ανοίξει νέους δρόμους στην οικονομική πορεία της πόλης και να διευρύνει παλιούς.
Η άνθηση του τυρεμπορίου, των χερσαίων και των θαλάσσιων μεταφορών, όπου είχαν οι ίδιοι πρωταγωνιστήσει, έφερε τους Συρρακιώτες σε νέους ρόλους.
Τρία ξενοδοχεία, τα «Αβέρωφ», «Δωδώνη» και «Αθήναι» καθώς και πέντε χάνια, με 30 δωμάτια συνολικά, ήταν σε Συρρακιώτικα χέρια, ενώ η διακίνηση των αλεύρων οδήγησε στην ανάπτυξη των φούρνων, πολλούς από τους οποίους κατείχαν Συρρακιώτες.
Σε Συρρακιώτες ανήκαν όλα τα σαπουναριά. Μερικοί έγιναν πλοιοκτήτες και άλλοι ασχολήθηκαν με τις ασφάλειες. Κατά συνέπεια δεν είναι τυχαίο που η πρώτη γυναίκα έμπορος στην αγορά της Πρεβεζας, στις αρχές του 20ου αιώνα, η Αμαλία Ν. Μπίτσιου, ήταν Συρρακιώτισσα.
'Όλοι αυτοί οι Συρρακιώτες, συνυφασμένοι με τους άλλους κατοίκους, αποτελούν ένα κομμάτι της τοπικής μας ιστορίας που δεν πρέπει να χαθεί.
Εκδότης: Δημοτική Βιβλιοθήκη Πρέβεζας
Συγγραφέας: Μουστάκης Γεώργιος Ι.
ISBN: 960-98251-0-9
Έτος Έκδοσης: 2008
Σελ.: 414