Ποίημα του πάστορα, δασκάλου και συγγραφέα Ludwig Karl Stuckert, εμπνευσμένο από τον θάνατο του Γεωργάκη Ολύμπιου, στη Μονή Σέκου στη Μολδαβία, στις 23 Σεπτέμβρίου του 1821. Εκδόθηκε στη Βασιλεία το 1822.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της 3^ης έκδοσης του βιβλίου μου είναι ότι, εκτός του «Πάνθηρα», περιλαμβάνει την περιγραφή και ανάλυση των επικουρικών του επιχειρήσεων με τις κωδικές ονομασίες «Τίγρης», «Πούμα» και «Λεοπάρδαλη», οι οποίες διαδραματίστηκαν στον γεωγραφικό χώρο που καταλαμβάνει η Δυτική Μακεδονία, η Ήπειρος, η Δυτική Θεσσαλία και μεγάλο τμήμα της Αιτωλοακαρνανίας.

Οι πρώτες αναφορές για την παρουσία Βλάχων στη Δυτική Θεσσαλία ανάγονται στον 11ο αιώνα και στην περιγραφή του Κεκαυμένου για την «στάση» (μοῦλτο)¹ των Λαρισαίων κατά της οικονομικής πολιτικής του Βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ι΄ Δούκα το 1066.

Το Ίδρυμα Εγνατία Ηπείρου παρουσίασε το 2014 ένα σημαντικό έργο για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς των Βλάχων.

Αξιότιμες Κυρίες, αξιότιμοι Κύριοι, 884 σελίδες γεμάτες μνήμες, αγάπη, μεράκι και νοσταλγία. Έτσι θα τιτλοφορούσα την σημερινή μου εισήγηση, πέραν της τυπικής επικεφαλίδας «Παρουσίαση του Λεξικού Προκόβα».

Στη Βιέννη το 1767 φαίνεται να ιδρύεται εμπορικός οίκος από τον Έλληνα έμπορο Γεώργιο Σίνα, ο οποίος, στην απογραφή του ιδίου έτους των Ελλήνων εμπόρων οθωμανικής υπηκοότητας της πόλης αυτής, φέρεται καταγεγραμμένος ως Georg Sinna zu Woskopoly in Μazedonien.^[2]