Το Ίδρυμα Εγνατία Ηπείρου παρουσίασε το 2014 ένα σημαντικό έργο για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς των Βλάχων.

Ο ποιητής Αλέξανδρος Αγγέλου (1883-1980), με το σημαντικότατο έργο του –του οποίου την έκδοση έχω ετοιμάσει και αναμένω από τις εκδόσεις Αθηνών ΔΙΑΥΛΟΣ– δεν εντάσσεται σε καμιά κατηγορία συγγραφέων, από εκείνους οι οποίοι ασχολήθηκαν με τη βλάχικη γλώσσα.

Οι βλαχόφωνοι ΄Ελληνες συγκεντρώνουν στους καιρούς μας το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον ξένων κέντρων τα οποία θεωρούν -και εργάζονται να αποδείξουν- ότι οι Βλάχοι, παρ’ ότι είναι αφοσιωμένοι στον ελληνισμό, ανήκουν σε ξεχωριστό έθνος και, γι’αυτό, χρειάζονται ανάδειξη, προστασία και ενίσχυση αυτής της υποτιθέμενης ξεχωριστής εθνικής τους ταυτότητας.

Τον 4ο π.Χ. αιώνα η περιοχή της Πελαγονίας εξαπλώθηκε στη Λυγκηστίδα, η οποία έφθανε νότια της Φλώρινας, στα υψώματα που χωρίζουν τη Λυγκηστίδα από την Εορδαία.

Ο Δεκαπενταύγουστος είναι μια γιορτή που τελείται με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια και τα πανηγύρια του, ιδιαίτερα στα χωριά, είναι ονομαστά.

Τζούρτζια Ασπροποτάμου. Την παραμονή της Αγίας Μαρίνας κατά τις 5:00 το απόγευμα ξεκινούσαν, ο παπάς του χωριού, οι επίτροποι της εκκλησίας με τα μουλάρια φορτωμένα τα καζάνια και τα ανάλογα τρόφιμα που θα φτιάχνανε το φαγητό στην Αγία Μαρίνα και θα μοιράζανε στον κόσμο μετά την λειτουργία.