Η συγγραφή αυτού του βιβλίου αρχικά στόχευε να κάνει ευρύτερα γνωστές, κυρίως μέσω της προσωπικής μου περιπέτειας, νοοτροπίες και συμπεριφορές που κυριάρχησαν επί μακρόν και ίσως κυριαρχούν ακόμα στην Ελλάδα.

Η τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα μάς επιφύλασσε τεράστιες ανατροπές, ιδιαίτερα στον ανατολικό και νοτιοανατολικό ευρωπαϊκό χώρο, με παγκόσμιες συνέπειες, καθώς κατέρρευσε ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα και μαζί του η παγκόσμια ισορροπία, που επί χρόνια συντηρούνταν με τον Ψυχρό Πόλεμο.

Πρὸς βορρᾶν τῆς Μοσχοπόλεως κατηυλίζοντο, ὅταν μετέβην ἐκεῖ, συντάγματά τινα τοῦ Γαλλικοῦ στρατοῦ. Παρέκει ἦσαν τὰ ἐρείπια τῆς Μοσχοπόλεως, διότι σήμερον οὐδὲν ὑφίσταται ἐκ τῆς πλουσίας καὶ εὐδαίμονος ἄλλοτε πόλεως.

Από το χωριό μου Κεφαλόβρυσο Ιωαννίνων έφυγα μικρή, γύρω στην ηλικία των 9 - 10 χρονών. Θυμάμαι καμιά φορά πήγαινα με τη γιαγιά μου στον λόγγο (δάσος), εκείνη για να μαζέψει ξύλα και εγώ για παρέα· άντε να μου έβαζε και εμένα κανένα δύο ξύλα σ' ένα σακούλι.

Μοιάζουν τόσο πολύ στη ντυμασιά με τους Ευρυτάνες οι Καραγγούνισσες, ώστε θα ήταν μια παράλειψη να μη γίνη εδώ κάπως πλατύτερος λόγος.

Το κενοτάφιο του Ιωάννη Α' Άγγελου Δούκα στην Ιερά Μονή της Θεοτόκου των Μεγάλων Πυλών (Πόρτα Παναγιά).