Συρρακιώτες καποτάδες
- Κατηγορία: Πολιτισμός Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 27 Μαρτίου 2013 08:06 Εμφανίσεις: 4109
Το Συρράκο ιστορικά στηρίζει την εμπορική, οικονομική του ανάπτυξη και περαιτέρω την πολιτισμική του απογείωση σε δύο πυλώνες, ο ένας είναι η κτηνοτροφία και ο άλλος η εκμετάλλευση των κτηνοτροφικών προϊόντων είτε με τη μορφή της Βιοτεχνικής Παραγωγής είτε με τη μορφή της Διακίνησης και Εμπορίας αυτών των προϊόντων. Η κτηνοτροφία που αποτελούσε το βασικό βιοποριστικό επάγγελμα του Συρράκου, καθώς και των μεγάλων βλαχόφωνων κωμοπόλεων, δεν απασχολούσε παρά μέρος των Συρρακιωτών.
Η ανεπάρκεια της αγροτικής εκμετάλλευσης στα φτενά ισιώματα των βουνών του Συρράκου, η στενότητα των συρρακιώτικων βοσκότοπων και η δημογραφική έκρηξη των ορεινών πληθυσμών, μετά την αναγκαστική μετοίκηση των πεδινών πληθυσμών στους δυσπρόσιτους ορεινούς όγκους της Πίνδου, κατά τα πρώτα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας (14ος – 15ος -16ος αι.) δημιουργούν ένα δυναμικό, εποχικό ή μόνιμο, υποαπασχολούμενων ανθρώπων σε αναζήτηση συμπληρωματικού εισοδήματος.
Ένα τοπίο είναι ένα κείμενο που καλούμαστε να διαβούμε, να δούμε και να διαβάσουμε. Ένα τοπίο αποτυπώνει το παρόν, φέρει ωστόσο κι ανεξίτηλα τα σημάδια του παρελθόντος. Στο χώρο θα μπορούσαμε να πούμε ότι συντελείται το αέναο μνημόσυνο της διαχρονίας στη συγχρονία. Η μνήμη, σύνθεση των στοιχείων του γεγονότος και των τεχνικών εγγραμματισμού του από την ανθρώπινη δραστηριότητα στο παρόν, καταγράφεται, αντικατοπτρίζεται στο τοπίο. Το τελευταίο νοείται ως το σύνολο των στοιχείων του φυσικού χώρου και της ανθρώπινης παρουσίας.
Στο Περιβόλι και στην περιοχή του υπάρχουν σήμερα εννέα ναοί. Απ’ αυτούς μόνο δύο διατηρούνται στην αρχική τους μορφή. Πρόκειται για τον καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου και το πρόσφατα αναστηλωμένο καθολικό της υστεροβυζαντινής Μονής του Αγίου Νικολάου . Όλοι οι άλλοι ναοί του οικισμού (Άγιος Παντελεήμονας -κτίστηκε αρχικά το 1703-, η Αγία Παρασκευή, ο Άγιος Αθανάσιος, ο Προφήτης Ηλίας, ο Άγιος Σωτήρας) μαζί με το ερημωμένο και λεηλατημένο καθολικό της Μονής της Αγίας Τριάδος (σώζεται επιγραφή με ένδειξη 1729) χρονολογούνται μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο καθώς όλοι τους καταστράφηκαν κατά την πυρπόληση του χωριού από τους Γερμανούς το 1943.