Την Κυριακή 21 Αυγούστου (1932) έγιναν οι εξετάσεις στο θερινό σχολείο Κεφαλοβρύσου. Ύστερα από κοινή συνενόηση αποφασίστηκε να γίνη η γιορτή στο κέντρο του χωριού αντί να γίνη μπροστά στην Εκκλησία όπως συνηθίζονταν μέχρι σήμερα να γίνεται.
Οι κάτοικοι προθυμότατοι παίρνουν τις θέσεις τους και αρχίζει η γιορτή. Τη γιορτή τίμησαν ο κ. Χαρ. Τσέλιος, παληός εργάτης της εκπαιδεύσεως Κεφαλοβρύσου, μετά της κυρίας του, ο κ. Αναστ. Κλωστάς και πλείστοι άλλοι.
Μετά τη δέηση του εφημερίου την έναρξη της γιορτής δίνει ο διευθυντής του Σχολείου κ. Ηλίας Δ. Γκάγκας, ο οποίος στο λόγο του θίγει όλα τα εκπαιδευτικα ζητήματα που αφορούν ειδικά το χωριό αυτό. Συνιστά πιο επιμεμελημμένη φοίτησι των μαθητων και μαθητριών, προ παντός των τελευταίων των οποίων η φοίτησις στο σχολειό θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως. Είναι το πρωτεύον ζήτημα, μπορεί να πη κανείς, για την επιτυχία της εκπαιδεύσεως του χωριού αυτού. Στον 20ον αιώνα, είπε, όπου όλοι φιλοτιμούνται να προσαρμοσθούν πιο πολύ προς την σημερινή Ελληνική πραγματικότητα, αποτελεί κηλίδα η παρατηρουμένη άταχτη φοίτησις των μαθητών του Σχολείου Κεφαλοβρύσου. Υπενθυμίζει τες ποινές του νόμου περί άταχτης φοίτησης και συνιστά ζήλο και αγάπη προς το έργο του Σχολειού.
Δεύτερη αιτία της μη επιτυχίας του σχολικού σκοπού, φέρει, την αδιαφορία της οικογενείας στο έργο του σχολειού. Ελάχιστοι είναι οι γονείς που ρώτησαν έστω και μια φορά το δάσκαλο για την πρόοδο των παιδιών των και του ζήτησαν τη συμβουλή το πρέπει να κάνουν για να καλυτερέψουν τη θέση τους.
Αναλύει με λίγα τους τρεις μεγάλους σταθμούς του Σχολειού γενικά, του σχολειού των λόγων, του Σχολειού των πραγμάτων και του σημερινού σχολείου εργασίας, που ολονέν ολοκληρώνεται και στην Ελλάδα. Και τούτο για να αρθούν μερικές παρεξηγήσεις σχολείου και κοινωνίας επειδή έγιναν μερικές εκδρομές σε μέρες εργάσιμες.
Τέλος θίγει το ζήτημα της ανεγέρσεως του Διδακτηρίου συνιστων όπως όλοι προσφέρουν ό,τι μπορεί καθένας και προ παντός συνιστά την πραγματοποίηση του τελευταίως ενέργηθέντος εράνου για το σκοπό αυτό, βέβαιοι όντες ότι προσφέρουν τη μεγαλύτερη εκδούλευση στα παιδιά τους.
Μετά τον λόγον του διευθυντου ομιλεί ο πρόεδρος της Κοινότητος κ. Απ. Γραμμόζης, και παρακαλεί τους πάντας να συμβάλλουν στο έργο της Σχολικής Εφορείας για την αποπεράτωσι του ανεγειρομένου διδακτηρίου.
Ακολουθούν διάλογοι και ποιηματα και την όλη γιορτή επι σφραγίζει ο διάλογος «οι τρεις απένταροι» που πραγματικά προκαλεί τα ξεκαρδιστικά γέλοια όλων, και ο λόγος του σοφολογωτάτου Μεντζητιώτη κ. Σπύρου Τζιαβάρα. Όπως πάντοτε ο λογιώτατος αυτός παραμυθολόγος του Μεντζητιέ επισφραγίζει την όλη γιορτή με λόγια καθαρά και ξάστερα και παρακαλεί όλους τους παρισταμένους να βοηθούν παντοτε το σχολικό έργο.
Το χαρακτηριστικό της γιορτης αυτής που δεν μπορούμε να το κρύψωμε, είναι ότι, παρότι έγινε στο ύπαιθρο, διεξήχθη με μεγάλη ζωηρότητα και ζωτικότητα συγχρόνως. Ευχόμαστε όπως τον ερχόμενο χρόνο γίνη μέσα στον ανεγειρόμενο εξατάξιο μέγαρο, εκπληρουμένου έτσι του διακαούς πόθου ενός χωριού που χρόνια και χρόνια τώρα αγωνίζεται να αποχτήση ένα καλό σχολικό κτίριο.
Ανταποκριτής
πηγή: Εφημερίδα Ηπειρωτικός Αγών, Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 1932
(έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του κειμένου)
Θερμές ευχαριστίες στον κ Χαράλαμπο Καβαδία για την ανακάλυψη και την αποστολή