Ποίημα του πάστορα, δασκάλου και συγγραφέα Ludwig Karl Stuckert, εμπνευσμένο από τον θάνατο του Γεωργάκη Ολύμπιου, στη Μονή Σέκου στη Μολδαβία, στις 23 Σεπτέμβρίου του 1821. Εκδόθηκε στη Βασιλεία το 1822.
Βιβλιοπαρουσιάσεις
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της 3ης έκδοσης του βιβλίου μου είναι ότι, εκτός του «Πάνθηρα», περιλαμβάνει την περιγραφή και ανάλυση των επικουρικών του επιχειρήσεων με τις κωδικές ονομασίες «Τίγρης», «Πούμα» και «Λεοπάρδαλη», οι οποίες διαδραματίστηκαν στον γεωγραφικό χώρο που καταλαμβάνει η Δυτική Μακεδονία, η Ήπειρος, η Δυτική Θεσσαλία και μεγάλο τμήμα της Αιτωλοακαρνανίας.
Αξιότιμες Κυρίες, αξιότιμοι Κύριοι, 884 σελίδες γεμάτες μνήμες, αγάπη, μεράκι και νοσταλγία. Έτσι θα τιτλοφορούσα την σημερινή μου εισήγηση, πέραν της τυπικής επικεφαλίδας «Παρουσίαση του Λεξικού Προκόβα».
Η επαναπροσέγγιση της εικόνας που παραδοσιακά έχουμε σχηματίσει για τη Μοσχόπολη, όπως και η αναζήτηση της «τύχης» των κατοίκων της στην επαρχιακή πόλη της βορειοανατολικής Ουγγαρίας, το Μίσκολτς (Miskolc), προκάλεσαν στους ερευνητές από τα πρώτα κιόλας ερευνητικά τους βήματα μεγαλύτερη αμηχανία και προβληματισμούς από όσους είχαν οι ίδιοι υπολογίσει.
Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο με πολύ προσωπικό ύφος. Από χρόνια, όταν τα καλοκαίρια ανέβαινα στην Κρανιά, είχα την πρόνοια να μαγνητοφωνώ διάφορες ιστορίες και περιστατικά που οι παλιοί Κρανιώτες συνήθιζαν να κουβεντιάζουν στα καφενεία.
Η πρωτοβουλία αυτής της επιστημονικής ημερίδας προέκυψε από την έμμονη ιδέα δύο πολύ φίλων του αείμνηστου Αστέριου Κουκούδη, που τόσο ξαφνικά μας άφησε φτωχότερους τον Μάρτιο του 2018, της Ιφιγένειας Βαμβακίδου και του Γιώργου Συνεφάκη, οι οποίοι θέλησαν να αποτίσουν φόρο τιμής στον άνθρωπο, τον επιστήμονα, τον πολυγραφότατο και πολυβραβευμένο συγγραφέα, τον ακάματο ερευνητή, τον Αστέρη μας, δύο χρόνια μετά τον αδόκητο θάνατό του.
Η παρούσα μονογραφία του Dusan J. Popovic αποτελεί μια μοναδική συνεισφορά στο ζήτημα της προέλευσης των πολιτών της σερβικής κοινωνίας, κατά κύριο λόγο, αλλά και της κροατικής, της σλοβενικής και εν γένει των κοινωνιών της κεντρικής Ευρώπης, καθώς καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον επιστήμονα διέκρινε τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι Τσιντσάροι (Αρμάνοι Βλάχοι) και οι Γραικοί στη δημιουργία των αγορών (τσαρσιών) και στην εμποροβιοτεχνική κίνηση και ανάπτυξη στα Βαλκάνια και στο λεκανοπέδιο της Παννονίας.