Βιβλιοπαρουσιάσεις

Φαντάρος στα είκοσι πέντε μου, το 1965, αφού έκανα την ορκομωσία στην Ταξιαρχία του Δελβίνου, μετατέθηκα μόνο για διαμονή στην παραθαλάσσια στρατιωτική μονάδα πυροβολαρχίας της Ταξιαρχίας, με έδρα το Λυκούρσιο.

Είναι πραγματικά σπάνιο πράγμα, μια επιστημονική μελέτη γραμμένη πριν από σχεδόν εβδομήντα χρόνια, να εξακολουθεί και σήμερα να διατηρεί αμείωτη τη σημασία και την επικαιρότητά της.

Ο C. Fauriel, περνώντας στις αρχές του 19ου αιώνα από το Μέτσοβο, καταγράφει με αρκετή παραστατικότητα μία επικήδεια θρηνητική παράσταση.

Η γενιά μου είναι η τελευταία που γνωρίζει και μιλάει τη βλάχικη γλώσσα. Στους τελευταίους αιώνες μεταδίδεται μόνο προφορικά, με αποτέλεσμα αυτή να οδηγείται σε αφανισμό και να καταπίνεται από τη λησμονιά.

Το παρόν Ελληνο-βλάχικο λεξικό περιέχει περί τις 5.000 λήμματα (= λέξεις προς ερμηνεία). Οι λέξεις με ελληνική ρίζα αποτελούν την πλειονότητα στη βλαχική γλώσσα, δείγμα αδιάψευστο της ελληνικότητας των Βλαχοφώνων.

Ο τόμος περιλαμβάνει κείμενα των αειμνήστων Στέργιου Ζ. Παπαγεωργίου και Βασίλη Βήκα, όπως και του Ζήση Μότσιου, φοιτητών του ιδρυτού της Ελληνικής Λαογραφίας Νικολάου Πολίτη (1852-1921), με θέμα τα έθιμα του γάμου στους Βλάχους. Τα τρία κείμενα αποτελούν πρωτογενείς λαογραφικές καταγραφές.