Βιβλιοπαρουσιάσεις

Πρόκειται για ένα βιβλίο καρπό της συνεργασίας των τριών βλάχικων συλλόγων του νομού Μαγνησίας (Αλμυρού, Βελεστίνου και Σέσκλου) με σκοπό την καταγραφή της ιστορίας, της λαογραφίας και του πολιτισμού των Βλαχόφωνων Ελλήνων της Μαγνησίας. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο ενότητες, (Περιβολιωτών και Αρβανιτόβλαχων), και στις 200 σελίδες του γίνεται μία ιστορική αναδρομή στις πατρογονικές εστίες των Αρβανιτόβλαχων-Φρασεριωτών και των Περιβολιωτών Βλάχων, στα έθιμα και τις δοξασίες τους, στο μοναδικό στην Ευρώπη μουσικολογικά πολυφωνικό τραγούδι, στα παραδοσιακά τους επαγγέλματα, τον παραδοσιακό βλάχικο γάμο κλπ. Εξαιρετικά σημαντική είναι επίσης η δημοσίευση περίπου 250 φωτογραφιών οι περισσότερες από τις οποίες είναι αδημοσίευτες και εκτείνονται χρονολογικά από το 1886 έως τα νεώτερα χρόνια.

Τη συγγραφή του βιβλίου είχαν οι Δημήτρης Τσούτσας  και Σπύρος Φορφόλιας  για την ενότητα των Αρβανιτόβλαχων-Φρασεριωτών και οι Γιώργος Σαββανάκης, Στέργιος Σιουμουρέκης και Νίκη Αλεξίου για την ενότητα των Βλάχων της περιοχής Βελεστίνου.

Στο βιβλίο του κ. Δημήτρη Κωνσταντινίδη αποτυπώνεται η πιο πειστική και ολοκληρωμένη εικόνα για τα γεγονότα που σημάδεψαν ανεξίτηλα τη ζωή χιλιάδων κατοίκων των βλάχικων, ορεινών οικισμών της Πίνδου κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των γερμανικών στρατευμάτων εναντίον των ανταρτών, τον Οκτώβριο του 1943.

Στην  Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης  (Ανέμη) μπορεί κανείς να διαβάσει και να κατεβάσει το Ετυμολογικόν λεξικόν της Κουτσοβλαχικής γλώσσης του Κωνσταντίνου Νικολαΐδη.

Μέσα από σπάνια φωτογραφικά τεκμήρια, που αποτυπώνουν ποικίλες εκφάνσεις της ζωής στις βλάχικες κοινότητες των αρχών του 20ού αιώνα, επιχειρείται η συνοπτική αλλά συστηματική παρουσίαση της ιστορικής πραγματικότητας και της πολιτισμικής ταυτότητας της λατινόφωνης Ρωμιοσύνης. Το βιβλίο αυτό πλουτίζει τη σχετική με εθνογραφικά θέματα βιβλιογραφία και συμβάλλει αποφασιστικά στην ερμηνεία και την κατανόηση της σύγχρονης ταυτότητας των Βλάχων της Ελλάδος.

Η έκδοση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Ίδρυμα Εγνατία Ηπείρου.

Συγγραφέας: Αστέριος Ι. Κουκούδης

Σχήμα : 23,5x29,5 εκ.
Σελίδες : 64
Εικόνες : 226 τετράχρωμες, 12 έγχρωμοι χάρτες
Βιβλιοδεσία : χαρτόδετο
ISBN: 978-960-7037-91-6 (ελλ.),
978-960-7037-92-3 (αγγλ.)
Γλώσσες: ελληνική, αγγλική

Εκδόσεις ΚΑΠΟΝ

Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια από τότε που πήραμε κάποιοι λίγοι τυχεροί στα χέρια μας, το βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών (29-12-1989), βιβλίο: «Η Φούρκα της Ηπείρου (Ιστορία - Λαογραφία)», του αξιοσέβαστου συγχωριανού μας κ. Χρήστου Γ. Εξάρχου.

Το βιβλίο αυτό, αποτελεί έργο ζωής για τον ίδιο, μια που αφιέρωσε 50 ολόκληρα χρόνια για την συλλογή των πολύτιμων και μοναδικών πληροφοριών που περιέχονται σε αυτό. Και για την Φούρκα, αποτελεί κειμήλιο ξεχωριστής αξίας, μια που καταγράφει, διασώζει και διαδίδει την ιστορία, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμά της.

Το βιβλίο αυτό περιέχει περίπου 4.500 λέξεις του βλάχικου λόγου, οι οποίες είναι μυκηναϊκές, ομηρικές, βυζαντινές και, φυσικά, νεοελληνικές! Οι κυριότερες διαπιστώσεις που προκύπτουν από το βιβλίο αυτό είναι οι εξής:
Πρώτον, πολλές (δεκάδες) λέξεις στο βλάχικο λόγο δεν αποτελούν δάνεια ή επιδράσεις από την αρχαία ελληνική ή τη λατινική, αλλά είναι συνέχεια της μυκηναϊκής, ομηρικής και βυζαντινής γλώσσας.
Δεύτερον, η διαπίστωση αυτή μαζί, με εκείνη που αφορά την κυριαρχία χιλιάδων νεοελληνικών ριζών στο βλάχικο λόγο, καταδεικνύουν ότι οι Ελληνόβλαχοι είναι αυτόχθονες, ότι κατοικούν συνεχώς στον ελλαδικό χώρο από τα βάθη των αιώνων.
Τρίτον, οι σημερινές εξελίξεις στην ελληνική αλλά και άλλες γλώσσες εξαιτίας της παγκοσμιότητας και της επιβολής της αγγλικής και άλλων γλωσσών ως αναγκαίων για τη συνεννόηση, την προώθηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και επαγγελματική καταξίωση, επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση ότι ο βασικός αρχικός κορμός της ελληνοβλάχικης διαλέκτου ήταν αρχέγονος, ήταν αρχαιοελληνικός.
Τέταρτον, στο βλάχικο λόγο, που δεν γράφτηκε ποτέ, είναι κυρίαρχη η μεταβολή γραμμάτων, θεμάτων και καταλήξεων πολλών λέξεων, όπως συμβαίνει άλλωστε και σήμερα σε περιοχές της χώρας μας, όπου κατοικούσαν και κατοικούν αγράμματοι.
Πέμπτον, η κυριαρχία χιλιάδων μυκηναϊκών, ομηρικών, βυζαντινών και νεοελληνικών ριζών στο βλάχικο λόγο καταδεικνύει ότι η μόνη σχέση που υπάρχει μεταξύ της ελληνοβλαχικής γλώσσας και των άλλων βλάχικων γλωσσών μη Ελλήνων, κυρίως στη Βαλκανική, είναι η χρήση λέξεων της δημώδους λατινικής.