Ιστορίες - γεγονότα

- Μπάρμπα Λάμπη, να με πάρεις κι εμένα στα πρόβατα όποτε πας.
- Τι γυρεύς, μωρέ παιδί μ’ εσύ στα πρόβατα, δεν τρας εδώ στο χωριό τα γράμματα σ’ και τα παιγνίδια σ’ μόν’ θελς πρόβατα. Στα πρόβατα είν’ φόβος, είν’ κλέφτες.

Όσες φορές τον φορτωνόμουν για τα πρόβατα, αυτά και άλλα τέτοια μου ‘λεγε και ξανά μου ‘λεγε ο μπάρμπας μου ο Λάμπης Ψαλλίδας, γιος του Γάκη, μεγάλου τσέλιγγα Συρρακιώτου ξαϊκουστού μέσ’ τες κορφές του Πίνδου ως τα χειμαδιά της Λάμαρης και της Πρέβεζας.
Τα γιδοπρόβατά του τα ‘χε εκείνην την χρονιά στα βοσκοτόπια του Χόντζα, μεγάλα βοσκοτόπια κατά το Μέτσοβο, πέντ’ εξ ώρες μακρυά απ’ το χωριό μας, θέλετε και την εικόνα του Μπάρμπα μου; 

Παράδοση,  από το ρήμα παραδίδω, σημαίνει στην ιστορία του πολιτισμού το κεφάλαιο των υλικών και πνευματικών αγαθών που μεταβιβάζεται ως κληρονομιά  από μια γενιά  σε άλλη.

Από το 1717 (συνθήκη Πασάροβιτς) μέχρι το 1797 (διάλυση της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας από τους Γάλλους του Ναπολέοντα) η Πρέβεζα ήταν κάτω από βενετική κυριαρχία.
Για οικονομικούς και στρατιωτικούς λόγους οι Βενετοί πήραν τότε μια απόφαση που άλλαξε θεαματικά την ιστορική πορεία της Πρέβεζας. Αποφάσισαν να φυτέψουν ελιές σε όλη την περιοχή που εκτείνεται από τα τείχη της αρχαίας Νικόπολης μέχρι τις παρυφές της πόλης. Οι μεγάλες επιδοτήσεις που έδωσαν, για να στηρίξουν την απόφασή τους αυτή, είχαν σαν αποτέλεσμα οι δασώδεις και θαμνώδεις εκτάσεις της περιοχής να μετατραπούν σταδιακά σε ένα όμορφο ελαιώνα με 140.000 περίπου ελαιόδεντρα. 

Παλαιοχώρι και Συρράκο
Στο μακρινό παρελθόν, για εκατοντάδες χρόνια, το Παλαιοχώρι και το Συρράκο, αποτελούσε ενιαία κοινότητα, υπαγόμενη τότε στην ευρύτερη περιοχή του Μαλακασίου.
Η γεωγραφική έκταση αυτής της Κοινότητας άρχιζε απ’ την Αγία Παρασκευή Δρίσκου και έφτανε ως τον Μπάρο και τον Γαλαρόκαμπο. Ιδανικός τόπος για γεωργική παραγωγή στα παρόχθεια του Αράχθου και για την κτηνοτροφία στις απέραντες πλαγιές της Πρίζας και του Τσάρκου.
Προφανώς καθαρά κτηνοτροφικοί λόγοι επέφεραν τον χωρισμό των κοινοτήτων. Οι Συρρακιώτες με τα κοπάδια τους, λαός καθαρά κτηνοτροφικός, πολλές φορές κατέκλυζαν τις υπώρειες του Κύρκου κα της Αγίας Παρασκευής Χαλασμάτων και δημιουργούσαν αντιδικίες, ακόμη και χειροδικίες με τους γεωργοκτηνοτρόφους Παλαιοχωρίτες, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να φτάσουν στον χωρισμό.