Nάθιματς μάτα μόι φιάτα, νάθιματς λέλε ανάθιματς.
Τσι ν’ τι φιάτσι αχάντου μουσιάτα.Ντι νι αρκάι όκλι πρι τίνι.....
Σι νι ντούσιρα όιλι του άγκρου.Σι νι κουρμάρα μούλτου ζνίι.
Ανάθεμα τη μάνα σου μωρ’ κόρη, ανάθεμα μωρ’ ανάθεμα.
Που σ’ έκανε τόσο όμορφη. Έριξα τα μάτια πάνω σου.....
Και μου πήγαν τα πρόβατα στον αγρό. Και μου έκοψαν μεγάλη ζημιά.