Ένας ακατάβλητος συγγραφέας και δημοσιογράφος πιάνει το νήμα της ιστορίας της δημοτικής μας ποίησης, μάς ταξιδεύει στον αγνοημένο πλούτο και την τόλμη της, εξηγεί γιατί τα δημοτικά είναι γεγονότα σώματος και ψυχής, καθώς αγωνίζεται να τα σώσει από το μαγάρισμα.

Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο με πολύ προσωπικό ύφος. Από χρόνια, όταν τα καλοκαίρια ανέβαινα στην Κρανιά, είχα την πρόνοια να μαγνητοφωνώ διάφορες ιστορίες και περιστατικά που οι παλιοί Κρανιώτες συνήθιζαν να κουβεντιάζουν στα καφενεία.

Μάρτης, οι Βλάχοι γυρίζουν στα βουνά τους. Η Παραμυθιά και τα χωριά της όπως έχουμε γράψει παλιά είναι χώρος υποδοχής των βλάχων.

Πριν από κάποιο καιρό είχα ασχοληθεί πάλι με τον Γεωργάκη Ολύμπιο. Όχι με την πολεμική του αρετή, τα κατορθώματά του στα πεδία των μαχών και τις ικανότητες ενός εμβληματικού αρχηγού.