Η Βλαχική γλώσσα, παρότι εγγραμματίστηκε από τον 19ο αιώνα, παρέμεινε εν πολλοίς μια προφορική γλώσσα με πολλές διαλέκτους και ιδιώματα κατά τόπους σε μια σχετικά μεγάλη γεωγραφική κλίμακα και σε διεθνικό επίπεδο.
Ένα καθοριστικό βήμα για τον εγγραμματισμό της βλαχικής γλώσσας στο πλαίσιο της διδασκαλίας της από τους Συλλόγους.
Ως «βλαχική» νοείται το σύνολο των τοπικών διαλέκτων μίας μη ομογενοποιημένης και μη κωδικοποιημένης προφορικής γλώσσας προερχόμενης από τη δημώδη λατινική, όπως αυτή διαμορφώθηκε λόγω της μακραίωνης παρουσίας της λατινικής και στον χώρο της ελληνικής χερσονήσου.
Η βλάχικη (αρομούνικη) γλώσσα ανήκει στον ανατολικό-βαλκανικό κλάδο των νεολατινικών (ρομανικών) γλωσσών.