Από τα τετράψηλα και χιονοσκεπασμένα κορφοβούνια του Πίνδου προβαίνει κρυφά - κρυφά το γλυκοχάραμα, ραντίζοντας, κατά τον ποιητή, με δροσιά το κάθε πάτημα του.

Η παρουσία των Βλάχων στην Πίνδο αν και αποτελεί από παλιά πεδίο ιστορικών, εθνολογικών και λαογραφικών αναφορών μόλις τις τελευταίες δεκαετίες συνιστά αντικείμενο μελέτης στα πλαίσια μίας ευρύτερης ανθρωπολογικής προσέγγισης.

Το υπό εξέταση θέμα διαπραγματεύεται για πρώτη φορά συνολικά την ελληνική εκπαίδευση στο συγκεκριμένο χώρο της Βόρειας Ηπείρου κατά την ύστερη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η ιστορία της οικογένειας Δουρούτη αποτελεί ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα της ελληνικής εμπορικής διασποράς στο πρώτο μισό του 19ου αι. ¹