Ασχολούμενοι με το πρόβλημα της καταγωγής των Βλάχων από τα νεανικά μας χρόνια καθό και προερχόμενοι από το σκέλος τούτο του Ελληνισμού, πρωτογράψαμε κατά το 1939 σειρά από τέσσερα άρθρα με τον τίτλο «Οι Κουτσόβλαχοι είναι τα ύστατα και μόνα γνήσια λείψανα του Μακεδονικού έθνους», σαν απάντηση στην υπό τον τοιούτο «Τι είναι οι Κουτσόβλαχοι» μελέτη του ακαδημαϊκού Α. Κεραμόπουλου, η όποια πρωτοδημισιεύθηκε από την εφημερίδα των Αθηνών Καθημερινή (φύλλα 29, 31| 219-38 και 1, 4, 5| 1-1939).
Από τα άρθρα μας εκείνα όμως δημοσίευσε η αυτή εφημερίδα (φυλ. 30/1/1939) μόνο το πρώτο, και τούτο επειδή ο τότε νομάρχης Κοζάνης εξώθησε τον δήμαρχό της να τηλεγραφήση στον δικτάτορα Μεταξά και στην Καθημερινή, ότι ξεσηκώθηκαν δήθεν οι Κοζανίτες για το αντεθνικό του περιεχόμενο. Διότι, τέτοιο τους έπεισε πως ήταν (καθώς έμαθα ύστερα από μία ολόκληρη εικοσαετία) κάποιος Δονκιχωτικός υπερπατριώτης και λόγιος, ο οποίος μή έχοντας αντιληφθή ούτε καν τα όσα λέγει η ιστορία Κοζάνης του Λιούφη, αγανάκτησε επειδή έγραφα ότι τα Σέρβια, η Κοζάνη, η Σιάτιστα, η Σέλιτσα, η Μπλάτσα, τα Γρεβενά κ.λ.π., ήσαν Βλαχόφωνοι οικισμοί ακόμα και επί της εποχής του Πάτερ - Κοσμά.
Στην ελεεινή αυτή ενέργεια των προαναφερομένων κυρίων θα μπορούσα βέβαια να απαντήσω, αντιπαρουσιάζοντας την δράση της γενέτειρας όσο και της οικογένειάς μου οι οποίες πρωταγωνίστησαν κατά τον Μακεδονικό Αγώνα, που προσεπόρισε την Μακεδονία στην Ελλάδα και σαν συνέπεια θέσεις, αξιώματα, σπουδές, ευμάρεια κ.τ.λ., στους σκώρους του πατριωτισμού. Από τους οποίους και μόνο μπορούσαν να προέρχονται οι ως άνω κατήγοροί μου και κάθε άλλος ομόγνωμός τους, αφού αγνοούσαν η προσποιήθηκαν πως αγνοούν ότι οι Βλάχοι οι οποίοι (καθώς ομολογεί ο Παπαρηγόπουλος, Ιστορία Ελλην. Έθνους, τόμ. Ε', βιβλ. 14ο κεφ. γ' σελ. 44, έκδ. 1925) μαζύ με τούς Αρβανίτες πρωταγωνίστησαν κατά την Επανάστασι του 1821, στάθηκαν και πάλιν πρωταγωνιστές του Μακεδονικού Αγώνα, χωρίς τον οποίο τα Ελληνικά σύνορα είναι ζήτημα αν θα έφθαναν και στην Κοζάνη. Ο αγώνας αυτός δε, βασίσθηκε κατ' εξοχήν στην παραδεκτή από όλους τους επιστήμονες του κόσμου αρχή, ότι η γλώσσα (που αλλάζει όπως τα ρούχα ενός ατόμου) δεν αποτελεί και τεκμήριο εθνικής καταγωγής, ενώ ακαταμάχητο τέτοιο είναι μόνο τα άνθρωπολογικά φυλετικά χαρακτηριστικά. Τα αρχαιομακεδονικά ώστε τέτοια καλά θα κάνουν να τα μελετήσουν οι σκωροπατριώτες, για να παύσουν να νομίζουν π.χ. ότι και όσοι από τους Γύφτους της εποχής μας είναι Γραικόγλωσσοι, μπορούν και αυτοί να διεκδικούν καταγωγή από τους αντιπροσωπευτικούς φυλετικούς τύπους των Μακεδονοδωριέων (που ήσαν και οι μόνοι γνήσιοι Έλληνες), τους ξανθογάλανους δηλαδή Αχιλλέα και Αλέξανδρο. Να ερευνήσουν επίσης και το θέμα του ποιος από τους πληθυσμούς της Χερσονήσου μας, έμεινε φυλετικά περισσότερο ανόθευτος από τα τέλη της Ρωμαιοκρατίας και μέχρι σήμερα, και να μη λησμονούν προ παντός το παράδειγμα των Νέγρων της Αμερικής που είναι σήμερα Αγγλόφωνοι, αλλά όχι και Αγγλοσάξωνες.
Διαβάστε στο σε πλήρη προβολή ή κατεβάστε το