Για τους Βλάχους ή Αρουμάνους των Βαλκανίων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων ζει στον ελλαδικό χώρο, στο τρίγωνο της Πίνδου, της κεντρικής Μακεδονίας και της Βόρειας Θεσσαλίας, έχει πρόσφατα υποστηριχθεί, ότι πιθανώς να αποτελούν μια από τις πιο παλιές πληθυσμιακές ομάδες του ευρωπαϊκού χώρου. 210
Κατά τον Βούλγαρο ανθρωπολόγο P. Boev, οι Βλάχοι αποτελούν γηγενείς πληθυσμιακές ομάδες των Βαλκανίων, εκρωμανισμένες γλωσσικά, κατά την Ρωμαϊκή περίοδο.211
Η εθνογραφική ομάδα των κτηνοτρόφων Βλάχων του ελλαδικού χώρου διακρίνεται απο τη λατινογενή βλάχικη διάλεκτο, η οποία έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την ελληνική γλώσσα. Ιστορικές καταγραφές της παρουσίας τους στο βαλκανικό χώρο αναφέρονται από τον 8ο μ.Χ. αιώνα. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας διατήρησαν -συχνά- την αυτονομία τους, αποσυρμένοι σε ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές. Η λατινογενής διάλεκτος τους συνδέεται με τη ρωμαϊκή περίοδο και τη γλωσσική της επίδραση στα Βαλκάνια, η οποία σε ένα βαθμό συνοδευόταν και από την εγκατάσταση Ρωμαίων εποίκων.
Το 1959, ο Α. Πουλιανός εξέτασε 102 γυναίκες και 109 άνδρες Βλάχους, πολιτικούς πρόσφυγες στην τότε Σοβιετική ένωση, που προέρχονταν από την ανατολική Ήπειρο και την κεντρική και την δυτική Μακεδονία. Κατά την γνώμη του, οι Βλάχοι αντιπροσωπεύουν βασικά ντόπιο πληθυσμιακό στοιχείο, το οποίο θα μπορούσε να έχει δεχθεί κεντρο-ευρωπαϊκή ανθρωπολογική και γλωσσική επίδραση, την εποχή των κέλτικων μετακινήσεων του 4ου-2ου π.Χ. αιώνα. 212 Στην περίπτωση αυτή, η γλωσσική συγγένεια της κελτικής με τη λατινική θα μπορούσε να οδηγήσει στην επικράτηση της δεύτερης, κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.
Το 1970 η Ζωή Τσιώλη213 πραγματοποίησε μορφομετρική μελέτη σε πληθυσμιακό δείγμα Βλάχων και Καραγκούνηδων της Θεσσαλίας, και ασχολήθηκε διεξοδικά με το πρόβλημα και τις σχετικές απόψεις για την ιστορική διαμόρφωση του βλάχικου γλωσσικού ιδιώματος. Το βλάχικο ανθρωπολογικό δείγμα της περιελάμβανε 211 γυναίκες και 231 άνδρες της Θεσσαλίας και τα συμπεράσματα της ήταν ανάλογα με αυτά του Πουλιανού.
Το 1996 πραγματοποιήθηκε ανθρωπολογική αποστολή και μελέτη πληθυσμιακού δείγματος στο Κεφαλόβρυσο Πωγωνίου από ομάδα συνεργατών του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών. 214 Ο οικισμός του Κεφαλόβρυσου Πωγωνίου, στον οποίο είναι εγκατεστημένοι 1300 βλαχόφωνοι, ημινομάδες κτηνοτρόφοι, βρίσκεται στους πρόποδες της Νεμέρτσικας, ανάμεσα στα χωριά Ωραιόκαστρο, Βασιλικό και Κάτω Μερόπη.215
Πρόσφατη συγκριτική ανάλυση και στατιστική επεξεργασία περισσότερων συστημάτων ομάδων αίματος στον πληθυσμό της Ρουμανίας, έδειξε τη γενετική συγγένεια όλων των γεωγραφικά διάσπαρτων βλάχικων ομάδων της και ταυτόχρονα τη γενετική τους διαφοροποίηση απο τον πληθυσμό της Ρουμανίας, με τον οποίο έχει συχνά στο παρελθόν συνδεθεί η προέλευση των Βλάχων. 216
Σύμφωνα με τους H Schmidt, C Clavce, C. Crasa, οι Βλάχοι αποτελούν πληθυσμιακή συνέχεια του -εξελληνισμένου- προϊστορικού Θρακικού στοιχείου, το οποίο ίδρυσε το κράτος της αρχαίας Μακεδονίας, που ως γνωστόν επεκτάθηκε μέχρι την Ινδία την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου, διασπάστηκε μετά τον θάνατο του το 323 π.Χ., και τέλος πέρασε στη σφαίρα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το 168 π.Χ., για να δεχθεί τη γλωσσική της επίδραση και την εγκατάσταση ρωμαίων εποίκων στο γεωγραφικό της χώρο.
Κατά τον P. Boev οι Βλάχοι των Βαλκανίων χαρακτηρίζονται από τη συμμετοχή γηγενών μεσαιωνικών και διναρικών ανθρωπολογικών τύπων στη σύνθεση των πληθυσμιακών τους ομάδων, και από μικρότερη βορειο-ευρωπαϊκή επίδραση σε σύγκριση με τις υπόλοιπες βαλκανικές ομάδες. Ιδιαίτερα για τους Έλληνες Βλάχους, έχει παρατηρήσει ότι δεν διαφέρουν ανθρωπολογικά από τους γειτονικούς τους μη βλάχικους πληθυσμούς του ελλαδικού χώρου.217 Επίσης, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Βούλγαρου ανθρωπολόγου Peter Boev, με τα οποία συμφωνούν και οι προσωπικές παρατηρήσεις του συγγραφέα στην περιοχή του Κεφαλόβρυσου Πωγωνίου, οι διαφορετικές εθνογραφικές ομάδες της Ηπείρου -Βλάχοι, Σαρακατσάνοι και Ηπειρώτες- χαρακτηρίζονται από κοινούς ανθρωπολογικούς τύπους και την ίδια ανθρωπολογική σύνθεση.
Πίνακας 4-23 Συγκριτικός πίνακας ανδρικών ομάδων |
|||||
Κεφαλόβρυσο |
Βλάχοι |
Βλάχοι |
Βλάχοι |
|
|
Μηκ. κεφαλής |
188χιλ |
188χιλ |
187χιλ |
188χιλ |
182χιλ |
Πλατ. κεφαλής |
160χιλ |
155χιλ |
159χιλ |
155χιλ |
160χιλ |
Κεφ. δείκτης |
85,1 |
81,9 |
84,7 |
82,5 |
87,9 |
Πλατ. μετώπου |
108χιλ |
105χιλ |
107χιλ |
104χιλ |
107χιλ |
Πλ. προσώπου |
144χιλ |
141χιλ |
142χιλ |
140χιλ |
143χιλ |
Πλατ. κ. γνάθου |
110χιλ |
107χιλ |
109χιλ |
108χιλ |
109χιλ |
Φυσιογν. ύψος |
179χιλ |
180χιλ |
182χιλ |
176χιλ |
182χιλ |
Μορφόλ. ύψος |
126χιλ |
125χιλ |
124χιλ |
123χιλ |
126χιλ |
Ύψος μύτης |
54χιλ |
54χιλ |
55χιλ |
53χιλ |
55χιλ |
Πλάτος μύτης |
37χιλ |
36χιλ |
36χιλ |
36χιλ |
36χιλ |
Πλατ. στόματος |
51χιλ |
53χιλ |
54χιλ |
52χιλ |
54χιλ |
Πάχος χειλιών |
13χιλ |
16χιλ |
17χιλ |
15χιλ |
16χιλ |
Ανάστημα |
171,6εκ |
168,2εκ |
164,8εκ |
167,6εκ |
168,6εκ |
(*) Μετρήσεις , Α. Πουλιανός 1968
Εξελεκτική Ανθρωπολογία
Πορίσματα και βασικές έννοιες της σύγχρονης ανθρωπολογικής έρευνας
Θεόδωρος Κ. Πίτσιος
Ιατρικές εκδόσεις Π.Χ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
Κεφάλαιο 4. Πληθυσμιακή Ανθρωπολογία
4.9 Ανθρωπολογία του Ελλαδικού χώρου
4.9.5 Οι Έλληνες Βλάχοι (σελ. 523-526)
211. P. Boev 1972, S. 136
212. Α. Πουλιανός 1966: “Η προέλευση των Ελλήνων”, σελ. 177
213. Ζ. Τσιώλη: “Βλάχοι και Καραγκούνηδες της Θεσσαλίας”. Αθήνα
214. Η έρευνα στο Κεφαλόβρυσο Πωγωνίου πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστου του 1996 με τη συνεργασία του εθνολόγου Ελ. Αλεξάκη και την οικονομική υποστήριξη της Ελληνικής Εταιρείας Εθνολογίας.
215. Ελ. Αλεξάκης 1996: “Η διαπραγμάτευση της συλλογικής ταυτότητας των Ελλήνων Βλάχων του Κεφαλόβρυσου (Μετζιτιέ) Πωγωνίου”, σελ 154
216. H. Schmidt, C. Clavce, C. Crasa 2000: “Geschichte und Hömogenetik aromunischer Bevölkerungen”, S. 368
217. P. Boev 1972, S. 136
Βιβλιογραφία
Πουλιανός Άρης: “Η προέλευση των Ελλήνων”, 2η έκδοση, 1966
Τσιώλη Ζωή: “Βλάχοι και Καραγκούνηδες της Θεσσαλίας : Ανθρωπολογική έρευνα”, 1980, Αθήνα
Μούκας Ι., Σ. Τσίγκος,: Ανθρωπολογική μελέτη στο Κεφαλόβρυσο Πωγωνίου”, 1ο Συμπόσιο Φοιτητών Ανθρωπολογίας, 22.4.1999, Αθήνα
H. Schmidt, C. Clavce, C. Crasa 2000: “Geschichte und Hömogenetik aromunischer Bevölkerungen” Proc 3, Kongr. d. Gesell. f. Anthropologie, S. 367-372
Boev Petŭr: Die Rassentypen der Balkanhalbinsel und der Ostägäischen Inselwelt und deren Bedeutung für die Herkunft ihrer Bevölkerung, 1972