Εκδόθηκε και κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα πραγματικά καλαίσθητο, ωραίο βιβλίο – φωτογραφικό λεύκωμα, καλοδεμένο με περίτεχνα ενισχυμένα σκούρα εξώφυλλα, στην πρόσοψη του οποίου δεσπόζει με αισθητική προσέγγιση ο τίτλος του «Η καρδιά της Πίνδου – Ανθούσα Ασπροποτάμου» και συνεχίζει στο ίδιο εξώφυλλο ένα καλοστημένο μικρό ορθογώνιο πλαίσιο με τρεις απόψεις (έγχρωμα τοπία) του χωριού, που δένει σε απίθανη αρμονία και χάρη την εικόνα αυτού του βιβλίου – λευκώματος, με το περιεχόμενό του.
Και μόνο αυτό το εξώφυλλο προσδίδει μια σοβαρή παρουσίαση και προϊδεάζει τον αναγνώστη για τα περαιτέρω.
Το πίσω μέρος του λευκώματος κλείνει με τους στίχους του Γ. Σεφέρη «Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής…», και με ένα όμορφο καλοδουλεμένο φαντασμαγορικό νοερό επίλογο και θα αδικούσε κανείς τον επιστολογράφο – σχολιαστή, αν δεν ξυπνούσε κάποιες ευαίσθητες χορδές και δεν απηχούσε μιαν ανάλαφρη λυρική δόνηση στην καρδιά του καλοπροαίρετου αναγνώστη.
Από τον πρόλογο του πονήματος τούτου ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως οι τρεις αυτοί φίλοι και συμπατριώτες (Ανθουσιώτες) ωθήθηκαν να παρουσιάσουν τη φιλότιμη αυτή εργασία τους από περισσή αγάπη και μόνο και από τον έντονο «σεβντά» προς την παράδοση του χωριού τους, δίχως να σκιάζεται αυτή από ψεγάδια ιδιοτέλειας ή κερδοσκοπικής επιδίωξης.
Το Καλοχώρι Λάρισας (παλιότερη ονομασία Τόιβασι ή Ορτά) στο οποίο υπάγεται και το δημοτικό διαμέρισμα του Χειμαδίου (παλιότερη ονομασία Σουφλάρ). Είναι χτισμένα σε υψόμετρο με αυτό του Νέσσωνα και ο πληθυσμός δεν ξεπερνά τους 1000 κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία.
Το Ασπρόχωμα βρίσκεται στους πρόποδες του θρυλικού Ολύμπου σε υψόμετρο 600μ. Ανήκει στο δήμο Ολύμπου και απέχει απο την Ελασσόνα 17km. Κατοικούνταν από τους Τούρκους και μετά την απελευθέρωση το 1912 κατοικήθηκε από Κοκκινοπλήτες βλάχους.Οι πρώτοι κάτοικοι έφεραν μαζί τους τα κοπάδια τους γι'αυτο και η κτηνοτροφία ηταν η κύρια ασχολία τους μαζί με την γεωργία .Μέχρι την δεκαετία του '70 το χωριό γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη. Λειτουργούσαν τρία τυροκομεία και ένα χαλκείο. Υπήρχαν πολλά πηγάδια στο χωριό, τα οποία διευκόλυναν τη ζωή των κατοίκων.
Παραλλήλως προς τον εθνικό δρόμο Καλαμπάκας - Ιωαννίνων αναπτύσσεται η επιμήκης κοινότητα του Κορυδαλλού, 38 χιλιόμετρα από την Καλαμπάκα και σε υψόμετρο 720 μ.