Η ιδιατερότητα των χορών της περιοχής των χωριών Συρράκου και Καλαρρυτών

Πανηγυρι στο Συρρακο 2004Η εισήγησή μου για την περιοχή των δύο χωριών, θα έχει αναφορά κατά κύριο λόγο στο Συρράκο Ιωαννίνων, αφού λόγω της καταγωγής από αυτό και της χρόνιας ενασχόλησης με την καταγραφή στοιχείων του Λαϊκού Πολιτισμού του, μου αλλά χάριν συντομίας, η πιο τεκμηριωμένη παράθεση των στοιχείων που αφορούν σ’ αυτό, θεωρώ ότι θα βοηθήσει να κατανοηθεί καλύτερα η ιδιαιτερότητα της χορευτικής παράδοσης της περιοχής που αναφερόμαστε, σε σχέση με άλλες της Ηπείρου και της χώρας.
Άλλωστε, σε γενικές γραμμές, τα στοιχεία που αφορούν στην ιδιαιτερότητα των χορών στα δύο χωριά, στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ίδια. 
Ο παραδοσιακός χορός δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκομμένος και να εξεταστεί ξεχωριστά από ένα σημαντικό αριθμό στοιχείων που προκάλεσαν την ανάγκη ύπαρξής ή εξέλιξής του, όπως π.χ. την γενικότερη δομή της κοινωνίας, τις κοινωνικές- οικονομικές- πολιτικές- πολιτιστικές συνθήκες, την ιστορία, τις κλιματολογικές συνθήκες, το θρησκευτικό συναίσθημα των κατοίκων κ.α.

Ένα τραγούδι για τους Βλάχους του Αλμυρού

Κεφαλόβρυσο Γυναίκα υφαίνει στον αργαλειό, photo Margaret HasluckΜέχρι την δεκαετία του ΄50 οι γάμοι των Φρασσαριωτών Βλάχων γίνονταν σε πολύ στενό κύκλο, πάντα στα πλαίσια της φάρας-φυλής, και η νύφη έπρεπε να προέρχεται από συγκεκριμένους Βλάχικους – Φρασσαριώτικους οικισμούς. Ο Αλμυρός ήταν το μέρος που για πρώτη φορά έγινε γάμος ενός Βλάχου με μη Βλάχα νύφη, και το φαινόμενο αυτό μετά εξαπλώθηκε και σε άλλους Αρβανιτοβλάχικους οικισμούς. Το περιστατικό αυτό έγινε τραγούδι γιατί θεωρήθηκε ασύλληπτο και ανάρμοστο γεγονός για την εποχή εκείνη!! Και το τραγούδι εννοεί πως το δύστυχο πεπρωμένο του βλάχου είναι πως η νύφη πλέον θα τον φωνάζει «πατέρα», και όχι «τάτι» (πατέρα στα βλάχικα δηλαδή).

Έπος του 40 - πεσόντες Κεφαλοβρύσου

Καλπάκι, το μνημείο του στρατιώτηΟ πόλεμος του 1940 είχε εμπνεύσει τους αυτοσχέδιους ποιητές/τραγουδιστές των πολυφωνικών τραγουδιών. 

Λουλούδι κιτρινόχρωμο

Χορευτικό Μηλιάς Μετσόβου - Όλυμπος 2005Πρόκειται για γαμήλιο τραγούδι του Μετσόβου . Λεγόταν  όταν μετέφεραν τον ρουχισμό της νύφης  , και ή όταν επέστρεφε το συγγενολόι από το σπίτι του γαμπρού μετά το πέρας του γάμου . Πίσω από αυτά τα περίεργα λόγια δεν κρύβεται παρά μία υπόθεση ψυχοπομπής.Συγκεκριμέρνα πρόκειται για λόγια ψυχής που ετομάζεται να πάει στον άλλο κόσμο για αυτό και κάνει επίκληση  στο κιτρινωπό λουλούδι που είναι το  σύμβολο των νεκρών να ειδοποιήσει τις μοιρες να την πάρουν από το σώμα και να την μεταφέρουν όσο μπορούν πιο τιμητικά στον άλλο  κόσμο .

 

Αναζήτηση