Η παρούσα μονογραφία του Dusan J. Popovic αποτελεί μια μοναδική συνεισφορά στο ζήτημα της προέλευσης των πολιτών της σερβικής κοινωνίας, κατά κύριο λόγο, αλλά και της κροατικής, της σλοβενικής και εν γένει των κοινωνιών της κεντρικής Ευρώπης, καθώς καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον επιστήμονα διέκρινε τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι Τσιντσάροι (Αρμάνοι Βλάχοι) και οι Γραικοί στη δημιουργία των αγορών (τσαρσιών) και στην εμποροβιοτεχνική κίνηση και ανάπτυξη στα Βαλκάνια και στο λεκανοπέδιο της Παννονίας.

Μέσα στην ποικιλία των διαφορετικών ειδών πίτας στον ελλαδικό χώρο, ξεχωριστή θέση κατέχουν οι πίτες των Βλάχων, όχι τόσο εξαιτίας κάποιας ιδιαιτερότητας στην παρασκευή ή για την πρωτοτυπία των υλικών, αλλά γιατί οι ίδιοι οι Βλάχοι αποδίδουν μεγάλη συμβολική υπεραξία σε αυτό το είδος φαγητού, το οποίο θεωρούν ως ένα από τα στοιχεία που ορίζουν την ιδιαίτερη πολιτισμική τους ταυτότητα.

Καθώς το ανά χείρας πόνημα της κυρίας Λέντζιου-Τρίκου προλογίζεται και από άλλους συναδέλφους, ειδικούς σε θέματα της λεξικογραφίας και της αρωμουνικής, θα περιοριστώ σε δυο-τρεις σκέψεις γενικότερου ενδιαφέροντος.

Ο Gustav Weigand ανακάλυψε το 1889 στην Αχρίδα ένα πολυσέλιδο αρωμουνικό χειρόγραφο το οποίο ανήκε στην οικογένεια Dimonie γι αυτό και από τότε έμεινε γνωστό ως Codex Dimonie¹.