Σκοποί του Μεγαλολιβαδιώτικου γάμου της δεκαετίας του ‘60
Οι σκοποί ενός Μεγαλολιβαδιώτικου γάμου της δεκαετίας του ’60 αποτελεί το περιεχόμενο του νέου μουσικού CD του Λαογραφικού Συλλόγου Μεγαλολιβαδιωτών Πάικου Θεσσαλονίκης αφιερωμένου στα πενηντάχρονα του Συλλόγου.
«…Η δεκαετία του ‘60 είναι αυτή που βρίσκει την πλειοψηφία των Μεγαλολιβαδιωτών στον κάμπο, διάσπαρτους και μόνιμα πλέον εγκατεστημένους στα αστικά κέντρα γύρω από το Πάϊκο, και κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Ο γάμος (νούμτα), είναι το μεγάλο κοινωνικό γεγονός που δίνει την ευκαιρία ανταμώματος συγγενών και φίλων. Γίνεται με όλη τη σειρά που απαιτεί το γεγονός στους Βλάχους από τα Μεγάλα Λιβάδια του Πάϊκου Κιλκίς. Το βλάχικο γαμήλιο γλέντι (νούμτα αρμανεάσκα) γίνεται την παραμονή, χωριστά, στην αυλή του πατρικού σπιτιού του γαμπρού και της νύφης, συμμετέχουν δε σ’ αυτό τόσο οι συγγενείς (νουμτάρι) όσο και όλη η γειτονιά (βιτσίνα). Οι χάλκινες μουσικές μπάντες (όργανι) όπως του μπάρμπα Τάκη απ’ την Κλεισούρα, αλλά και άλλων από την υπόλοιπη Μακεδονία, εμπλουτίζουν και παντρεύουν τα διάφορα μουσικά ακούσματα του μεγάλου γεγονότος.
Τραγούδια - Χοροί
Στην αυγή της λογοτεχνικής δημιουργίας κάθε λαού βρίσκεται το δημοτικό τραγούδι. Άλλωστε είναι αυτονόητο ότι ο προφορικός λόγος προηγείται του γραπτού. Έτσι και στην ελληνική λογοτεχνία. Πρώτα δημιουργήθηκαν τα δημοτικά τραγούδια που μιλούσαν για έργα και ημέρες θεών, ημιθέων, ηρώων, κοινών θνητών. Αυτά και η γλώσσα τους έθρεψαν τον Όμηρο. Ύστερα ήρθαν οι λυρικοί ποιητές. Οι πεζογράφοι ακολούθησαν. Έτσι έγινε στην Αρχαία Ελλάδα.
Έτσι, όμως, έγινε και στη Νέα Ελλάδα. Στην αυγή της νεοελληνικής λογοτεχνίας βρίσκονται πάλι τα δημοτικά τραγούδια είναι τα Ακριτικά. Αυτά έθρεψαν το λόγιο έπος «Διγενής Ακρίτας». Μόνο που δεν ακολούθησαν αμέσως, όπως θα ανέμενε κανείς, η λυρική ποίηση και η έντεχνη πεζογραφία. Και τούτο διότι οι βυζαντινοί λόγιοι, προσηλωμένοι στην καθαρεύουσα της εποχής, δεν εκμεταλλεύτηκαν την ποιητική καλλιεργημένη λαϊκή γλώσσα των δημοτικών / ακριτικών τραγουδιών. Ύστερα, ανακόπηκε και η πνευματική πορεία του Έθνους.
Ο χορός, όπως και κάθε άλλο υλικό ή άυλο δημιούργημα τού ανθρώπινου νου, θα υποστεί νομοτελειακά τις επιδράσεις τού εκάστοτε περιβάλλοντος, μέσα στα πλαίσια τού οποίου είναι υποχρεωμένο να δρα, είτε αυτό ανήκει στον υλικό φυσικό κόσμο, είτε στο άυλο σύμπαν των περιρρεουσών, την κάθε κοινωνική συγκρότηση και κάθε κοινωνικό μόρφωμα, ιδεών.
Όσο και εάν δυσκολευόμαστε, ακόμη και σήμερα, να αποδεχθούμε τις θεωρήσεις αυτές, κυρίως γιατί στην χώρα μας η δημόσια κατανόηση της επιστήμης χωλαίνει απελπιστικά, όλες οι ιδέες και γενικότερα όλα ανεξαιρέτως τα άυλα παράγωγα της νόησης και της σκέψης μας, υπόκεινται στην δράση των νόμων και των διαδικασιών της Εξέλιξης.
Στο σημερινό μας άρθρο θα παρουσιάσουμε τα παραδοσιακά τραγούδια του Ξηρολιβάδου, ξεκινώντας πρώτα από αυτά με την βλάχικη λαλιά. Είναι λογικό αλλά και δεοντολογικό κάθε σύλλογος αλλά και κάθε ερευνητής που σέβεται την παράδοση, να καταγράφει πρώτα την παράδοση του τόπου του και ύστερα να ασχολείται με τραγούδια και έθιμα κλπ άλλων ομοειδών περιοχών.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι θα αποτυπώσουμε αυτό που πραγματικά μας παραδόθηκε από τους παλιότερους, χωρίς καμιά αλλότρια επιλογή και παρέμβαση με σκοπό να προπαγανδίσουμε κάτι. Όλα θα τηρηθούνε σύμφωνα με τους κώδικες της παράδοσης.
Δίπλα σε κάθε τραγούδι θα σημειώνουμε πότε έγινε η καταγραφή και τον αξιόπιστο πληροφοριοδότη. Θα ξεκινήσουμε με δύο τραγούδια: