Το υπό εξέταση θέμα διαπραγματεύεται για πρώτη φορά συνολικά την ελληνική εκπαίδευση στο συγκεκριμένο χώρο της Βόρειας Ηπείρου κατά την ύστερη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η ιστορία της οικογένειας Δουρούτη αποτελεί ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα της ελληνικής εμπορικής διασποράς στο πρώτο μισό του 19ου αι. ¹ 

Σὰν ποτάμι τὸ αἷμα ἐγίνη καὶ κυλάει στὴ λαγκαδιά, καὶ τὸ ἀθῶο χόρτο πίνει  αἷμα ἀντὶς γιὰ τὴ δροσιά.
Παντοῦ φόβος καὶ τρομάρα καὶ φωνὲς καὶ στεναγμοί. παντοῦ κλάψα, παντοῦ ἀντάρα, καὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.
(Διονύσιος Σολωμὸς, Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν)x

Η παρούσα μελέτη έχει, την αρχή της σε μια εποχή που, φοιτήτρια ακόμα, συνειδητοποιούσα ένα δυαδισμό στην κοινωνία του Μετσόβου που ζούσα και ταυτόχρονα μια ιδιομορφία, που με οδηγούσε στη διαπίστωση της παρουσίας ενός κοινωνικού συνόλου, που υπήρχε αυτόνομα και εκφραζόταν με λειτουργίες που διέφεραν απ’ αυτές της πόλης.