Δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε τους αδελφούς Γιάννη και Μιλτιάδη Μανάκια -κατ' άλλους και Μανάκη- αφού αναμφισβήτητα είναι οι πρόδρομοι του βαλκανικού κινηματογράφου και κατ' επέκταση και του ελληνικού κινηματογράφου.

Το 1912, με την ιστορική απελευθέρωση της Βέροιας μετά από μισή χιλιετία Οθωμανοκρατίας, ξεκινά μία νέα πορεία για την τοπική κοινωνία και εκκλησία.

Υπάρχει μία πολύ ωραία όσο και θλιβερή ιστορία η οποία ακόμη λέγεται στα χωριά του Ασπροπόταμου και ιδιαίτερα στην Πολυθέα, την Κρανιά και τον Κλεινοβό.

Η παρουσία και εγκατάσταση των Δυτικομακεδόνων και Ηπειρωτών στις βαλκανικές χώρες από τον 15ο έως και τον 19ο αι. αποτελεί σημαντική όψη της ελληνικής Διασποράς.¹