Από το εαρινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 1995-96 και για τρία εξάμηνα ο Κωνσταντίνος Δ. Ντίνας δίδαξε μαθήματα κουτσοβλαχικής γλώσσας σε φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ειδικούς επιστήμονες που ασχολούνται με οποιοδήποτε τρόπο με τα θέματα των Κουτσολάχων. 

Σκοπός της έρευνάς μας είναι να επιχειρήσει μια πρώτη αποτύπωση της κατάστασης των ρουμανικών σχολείων στην Ελλάδα που ιδρύθηκαν μετά τη συνθήκη του Βουκουρεστίου. Συγκεκριμένα εστιάζει στη λειτουργία τους στη Μακεδονία την περίοδο 1939-1949 και προσπαθεί να την συσχετίσει με τις κρίσιμες φάσεις του Μακεδονικού ζητήματος.

Αρκετοί από τους αναγνώστες μας ίσως έχουν ακούσει για τη παλιά συνήθεια μερικών να ξεδιαλέγουν και να περιεργάζονται ένα πλατύ κόκκαλο, τριγωνικού σχήματος, από την ωμοπλάτη του ψητού αρνιού, τη λεγόμενη «σπάλα» και να ερμηνεύουν διάφορα σχήματα και φιγούρες της επιφάνειά της αναφορικά με το μέλλον.

Όταν την αποφράδα εκείνη ημέρα της 2ας Σεπτεμβρίου του έτους 1769 άρχισε η τραγική έξοδος των κατοίκων της Μοσχοπόλεως, τότε οι περισσότεροι από αυτούς εγκαταλείποντας για πάντα τις πατρογονικές τους εστίες διεσκορπίσθησαν, ως γνωστόν, σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου, κυρίως στη (Δυτική) Μακεδονία, αλλά και του εξωελλαδικού αναζητώντας εκεί καταφύγιο.