Σκοπός της έρευνάς μας είναι να επιχειρήσει μια πρώτη αποτύπωση της κατάστασης των ρουμανικών σχολείων στην Ελλάδα που ιδρύθηκαν μετά τη συνθήκη του Βουκουρεστίου. Συγκεκριμένα εστιάζει στη λειτουργία τους στη Μακεδονία την περίοδο 1939-1949 και προσπαθεί να την συσχετίσει με τις κρίσιμες φάσεις του Μακεδονικού ζητήματος.
Αρκετοί από τους αναγνώστες μας ίσως έχουν ακούσει για τη παλιά συνήθεια μερικών να ξεδιαλέγουν και να περιεργάζονται ένα πλατύ κόκκαλο, τριγωνικού σχήματος, από την ωμοπλάτη του ψητού αρνιού, τη λεγόμενη «σπάλα» και να ερμηνεύουν διάφορα σχήματα και φιγούρες της επιφάνειά της αναφορικά με το μέλλον.
Όταν την αποφράδα εκείνη ημέρα της 2ας Σεπτεμβρίου του έτους 1769 άρχισε η τραγική έξοδος των κατοίκων της Μοσχοπόλεως, τότε οι περισσότεροι από αυτούς εγκαταλείποντας για πάντα τις πατρογονικές τους εστίες διεσκορπίσθησαν, ως γνωστόν, σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου, κυρίως στη (Δυτική) Μακεδονία, αλλά και του εξωελλαδικού αναζητώντας εκεί καταφύγιο.
Εν τω υπ' αρ. 1493 κώδικι της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών, φ.155β-159α, περιλαμβάνεται «βιβλίον παραδοθέν εκ τε Τούρκων και βαρβάρων, προδηλωτικόν των εσομένων <εκ των> εν τω ωμοπλάτη φαινομένων τεκμηρίων»...