Τα κάλαντα στο Μέτσοβο τα παλαιότερα χρόνια τα έλεγαν την προπαραμονή Χριστουγέννων μετά τις 12 την νύχτα κι οι πόρτες των σπιτιών ήταν κλειστές. Όταν ακούγεται το «Άνιη μούλτς» (Χρόνια Πολλά!), τότε ανοίγει την πόρτα ο νοικοκύρης.
Το πέρασμα από ένα φυσικό ή κοινωνικό status σε ένα άλλο πλαισιώνεται πάντα από ιδιαίτερες τελετουργίες που αποβλέπουν στη ευνοϊκή διάβαση και ενσωμάτωση του ατόμου στο κοινωνικό σώμα, οικογένεια, γένος, κοινωνία, υπερπέραν.
Απ' τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης είναι τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και τα Φώτα, που γιορτάζονταν απ' τους κατοίκους του χωριού μου με ιδιαίτερη θρησκευτική ευλάβεια, αλλά και με χαρές και τραγούδια.
Οι γιορτές των Χριστουγέννων (Κριστσιούνε, στην Παλαιομάνινα) και της Πρωτοχρονιάς μέχρι και των Φώτων, αναμένονταν με μεγάλη χαρά και θρησκευτική ευλάβεια από τους κατοίκους του χωριού μας, από τα παιδιά (για τα φραγκοδίφραγκα από τα κάλαντα!) και ιδιαίτερα από τους... χαρτοπαίκτες!