Μια ενδιαφέρουσα επανέκδοση απο την  Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών του βιβλίου του Αθανάσιου Χρυσοχόοου, Οι Βλάχοι της Μακεδονίας Θεσσαλίας και Ηπείρου στη σειρά Μακεδονική Βιβλιοθήκη πραγματοποιήθηκε πρόσφατα.

Λεπτομέρειες σχετικά με την απόκτηση του απο το βιβλιοπωλείο της Εταιρείας μπορείτε να βρείτε εδώ.
Επίσης μπορείτε να το "κατεβάσετε" σε μορφή pdf

Οι Βλάχοι της Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Ηπείρου
Αθ. Ι. Χρυσοχόος
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 2007
21 σελ.
ISBN 978-960-7265-74-6

Ο Δημήτριος Δάρβαρης υπήρξε λόγιος με ευρεία πανεπιστημιακή μόρφωση και σημαντικό συγγραφικό έργο, αποτελούμενο κυρίως από μεταφράσεις και άλλα εγχειρίδια εκπαιδευτικού χαρακτήρα.
Γιος του Νικολάου Δάρβαρη, ενός ευκατάστατου εμπόρου εγκατεστημένου στο Σεμλίνο της Ουγγαρίας, γεννήθηκε στην Κλεισούρα της δυτικής Μακεδονίας προς τα μέσα του 18ου αιώνα. Διδάχθηκε τα στοιχειώδη γράμματα στη γενέτειρά του και όταν έγινε δώδεκα ετών μετέβη με τον αδελφό του Ιωάννη στο Σεμλίνο για να σπουδάσει [Γιομπλάκης, 1971: 315].
Παρόλο που η οικογένειά του τον προόριζε ως διαχειριστή της εμπορικής της επιχείρησης, ο νεαρός Δάρβαρης δεν φαινόταν να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των γονιών του καθώς παρουσίαζε μια έμφυτη τάση στα γράμματα.   Έτσι, στάλθηκε στην ελληνοσλαβική σχολή της Σούρμας, στην πόλη του Σιρμίου Ρούμαν, προκειμένου να καλλιεργήσει την έφεσή του στις θεωρητικές σπουδές. Εκεί παρέμεινε τρία χρόνια και διδάχθηκε την ελληνική, σλαβική και βουλγαρική γλώσσα παράλληλα με ιστορία και γεωγραφία [Γιομπλάκης, 1971: 317].

Με το Ολοκαύτωμα της Κουτσούφλιανης και τον Εθελούσιο Εκπατρισμό των Κουτσουφλιανιτών, υψώθηκε στην Πίνδο ένα λαμπρό προπύργιο του ελληνισμού. Οι Κουτσουφλιανιώτες εκπροσώπησαν επάξια όλους τους Βλάχους της Ελλάδας και κατατρόπωσαν τους ανιστόρητους και τους αυτόκλητους διερμηνείς των συναισθημάτων τους. [...]
Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένό σε όλους εκείνους που θυσίασαν τη ζωή τους και σ' εκείνους που διέθεσαν τα καλύτερά του χρόνια, τα νιάτα τους, ως δώρα στο βωμό για την Πατρίδα. Είναι μια ελάχιστη συμβολή στην ιερή μνήμη τους κι ένα κάλεσμα στις νέες γενιές ν' ακολουθήσουν το δρόμο της ενότητας και της δημιουργίας για την πρόοδο του τόπου μας. (από την εισαγωγή)

Ιδρύθηκε στις αρχές του 1982 με σκοπό τη διατήρηση των ηθών και εθίμων και την απομάκρυνση των νέων από τον ξενόφερτο τρόπο ζωής. Με την ίδρυση του ο Σύλλογος άρχισε να συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που αφορούσαν τη ζωή των προγόνων και κινδύνευαν να χαθούν, δηλαδή ρουχισμό, τραγούδια, γιορτές, συνήθειες, φωτογραφικό υλικό κ.λ.π. Δημιούργησε το χορευτικό του τμήμα το οποίο από τα πρώτα χρόνια και συνεχώς είναι από τα καλύτερα της περιοχής.
Πήρε μέρος σε πάρα πολλές εκδηλώσεις όπου διακρίθηκε. Στην Ελλάδα σε όλα σχεδόν τα χωριά του Ν. Δράμας, στο Σουφλί, Χρυσούπολη, Καβάλα, Σέρρες, Βέροια, Καστοριά, Μέτσοβο, Νάουσα κ.λ.π. Στο εξωτερικό πήρε μέρος σε εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Σύλλογος σε συνεργασία με Ελληνικές κοινότητες στην περιοχή της Στουτγάρδης δύο φορές το 1985 και 1992.