Το Συρράκο ιστορικά στηρίζει την εμπορική, οικονομική του ανάπτυξη και περαιτέρω την πολιτισμική του απογείωση σε δύο πυλώνες, ο ένας είναι η κτηνοτροφία και ο άλλος η εκμετάλλευση των κτηνοτροφικών προϊόντων είτε με τη μορφή της βιοτεχνικής παραγωγής είτε με τη μορφή της διακίνησης και εμπορίας αυτών των προϊόντων.
Πολιτισμός
Οικονομία, επαγγέλματα, θρησκεία, εκκλησιαστικά μνημεία κ.α
Το παρόν κείμενο αποτελεί έκφραση του ενδιαφέροντός μου για τη σχέση των κατοίκων της νότιας Πίνδου με το γενέθλιο τόπο.
«Φύλαγέ μου, Θεέ μου, τουλάχιστον όσα έχουν πεθάνει» λέει η Κική Δημουλά, η Ακαδημαϊκός μας και τολμώντας να παραφράσω ασεβώς τη μεγάλη μας ποιήτρια, λέω κι εγώ «Φύλαγέ μου, Θεέ μου, τουλάχιστον όσα δεν θα πεθάνουν ποτέ»
Κρίνοντας από την ιδιότητά μου του αρχιτέκτονα-πολεοδόμου, θα περίμενε κανείς να αναπτύξω ένα θέμα σχετικό με τον φυσικό ή τον αστικό χώρο, παρ’ όλο που η Αρχιτεκτονική έχει ως αφετηρία επιστημονικής προσέγγισης τον κοινωνικό χώρο.
Μελέτησα με πολύ ενδιαφέρον το άρθρο του μη προσωπικά γνωστού μου Στέργιου Λαιτσου Πολιτισμικός πλουραλισμός versus «ορεινού όγκου», απο το κοντινό στην Αβδέλλα-χώρο καταγωγής της μητέρας μου-Περιβόλι του οποίου τη γραφή και αντιλήψεις για τους Βλάχους, ασπάζομαι σε μεγάλο βαθμό.
Δυστυχώς αγαπητέ κ.Λαίτσο, τα γραφόμενα σου λίγοι θα τα καταλάβουν. Επέτρεψε μου, επειδή και εγώ ασχολήθηκα με τα κοινά των Βλάχων και φέρω μέρος της ευθύνης, για την εν μέρει αλλοπρόσαλλη και συγκεχυμένη κατάσταση που επικρατεί στις τοπικές κοινωνίες μας και στα κατ'επίφαση συλλογικά των όργανα, που παρεπιπτόντως τελικά εξυπηρετούν, πλην ελαχίστων περιπτώσεων ιδιοτελή κάθε είδους συμφέροντα, εμείς οι Βλάχοι, κοιτούμε πολύ το δέντρο και όχι το δάσος. Οι αιτίες πολλές και φαντάζομαι ότι τις έχεις εντοπίσει.
Αποτελούν αντικείμενο ιδιαίτερης κοινωνιολογικής-ψυχολογικής μελέτης οι συλλογικές συμπεριφορές των Βλαχόφωνων κοινοτήτων και περιμένω από κάποιους ειδικώτερους από μένα να ασχοληθούν με το ζήτημα αυτό. Σημασία έχει και το βλέπω δύσκολο να το αντιληφθούν, ειδικά οι μεγαλύτεροι από μας, ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από τους Βλάχους και βέβαια απο οποιαδήποτε άλλη πολιτισμική-μη γκρεκόφωνη ομάδα. Είναι αλήθεια όμως ότι αυτή την άποψη ασπάζονται και πολλοί ημέτεροι "συμπατριώτες" και αυτό με θλίβει αφάνταστα. Πάντως εάν ξεπεραστούν οι μη φυσιολογικές συλλογικές συμπεριφορές και αντιδράσεις και αυτό είναι καθήκον των νεώτερων απο τους Βλάχους να το κάνουν, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι ο αρχέγονος Κοινοτισμός των Βλαχοχωριών των Γρεβενών, ειδικά θα πρέπει να παραμείνει, όπως έχει τα τελευταία 200 τουλάχιστον χρόνια. Σε κανένα "Καποδίστρια" και καμμία πολιτική ή άλλη σκοπιμότητα, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να βάλει την ταφόπετρα στις κοινότητες μας.
Χρήστος Παπαγιάννης
Ορεινός όγκος βλαχοχωρίων Γρεβενών και Καποδίστριας