Όταν πριν από δέκα περίπου χρόνια πρωτοσυνάντησα το όνομα του Γεωργίου Σαγιαξή σε ένα έγγραφο του Υπουργείου των Εξωτερικών που δημοσίευσα στο πλαίσιο μιας άλλης εργασίας, δεν υποπτευόμουν ότι κάποτε θα επανερχόμουν στη ζωή αυτής της ενδιαφέρουσας μορφής των μακεδονικών γραμμάτων.