Είναι μια ιστορία που αρχίζει με μια συνταρακτική απαγωγή, προ εκατόν ετών στα βουνά της Πίνδου - το Μέτσοβον - και που τελειώνει ύστερα από πολλά χρόνια σε μία εθνική προσφορά μακριά, στο Παπαζλή της Μικράς Ασίας.

Κατά τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, η δραστηριοποίηση των γυναικών στο Λιβάδι, ήταν σχεδόν αποκλειστικά προσανατολισμένη στον "οικιακό χώρο", σε ασχολίες στενά συνυφασμένες με το "φυσικό" τους προορισμό, δηλαδή τη δημιουργία οικογένειας.

Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας έχει να δείξει πολλούς ευεργέτες που συναγωνίζονταν σε έργα ευποιίας και ανακούφισης των αναγκών της παροικίας.

Κατά το έτος 1978 εξεδόθη η ιστορική εργασία μου «Η ΑΡΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ 1821, Θυσίαι και Αγωνισταί».